Til hvers hefur verið barist ?

 

Fyrir nokkru voru svonefndir hælisleitendur að mótmæla við Alþingishúsið og gera kröfur um meiri og betri aðbúnað af hálfu íslenskra yfirvalda í þeirra málum. Þeir vildu meina að réttindi þeirra væru ekki virt sem skyldi. Það er hinsvegar eins og það komist aldrei inn í umræðuna, að fjármagn það sem ríkið ver til innflytjenda er alfarið tekið úr vösum þeirra sem fyrir eru og margir félagslegir innviðir íslenska ríkisins eru sárlega fjársveltir og velferð miklu meiri í orði en á borði !

 

Mikil vinna Íslendinga síðustu áratugi hefur haft það að lokatakmarki, að menn geti haft það gott þegar þeir komast á eftirlaun, átt áhyggjulaust ævikvöld, eins og það er kallað á hátíðastundum samfélagsins. Uppbygging svonefnds velferðarkerfis miðaðist við að þeir sem lögðu það til sem þurfti, fengju að njóta ávaxtanna. Á seinni árum hefur það orðið að vaxandi vandamáli, að meðan ausið er fé í innflytjendur og yfirlýsta hælisleitendur, vantar stöðugt fé til að halda lífskjörum aldraðra Íslendinga í sómasamlegu horfi og uppfylla þau fyrirheit sem um þau mál höfðu verið gefin !

 

Það er sem sagt ekki vegna þess að þeir eigi það fé ekki inni og hafi ekki lagt sitt til þess, heldur vegna þess að fjármagnið er sett í annað. Aðrir sem ekki hafa lagt þar til eitt eða neitt eru látnir ganga fyrir. Samviska heimsins á að vera á kostnað Íslendinga, jafnvel afleiðingar styrjalda úti í heimi eiga að vera á kostnað okkar - örþjóðar sem aldrei hefur verið með eigin her !

 

Þessi vitleysisgangur hefur leitt til þess að sjálfmetin réttindi innflytjenda eru bókstaflega látin flæða yfir þjóðleg réttindi þeirra sem fyrir eru í þeim löndum sem þeir koma til. Yfirvöld víða virðast beinlínis orðin hrædd við þennan ágenga og kröfuharða hóp og gefa eftir og fá það eitt í staðinn að stöðugt er gengið á lagið. Og við slíkar aðstæður fer fólk að spyrja sig, af hverju á ég að vera að leggja hart að mér, fyrir hverju er ég að berjast, ég mun aldrei fá neina umbun fyrir það, það verður öllu stolið af mér, aðrir fá að njóta ávaxtanna af mínu erfiði ?

 

Hvatinn til að starfa og starfa vel, er að hverfa úr vestrænum samfélögum. Það er enginn eldmóður lengur fyrir hendi í þeim efnum eða trú á því að slíkt muni skila sér. Enginn lítur svo á að hann sé að byggja upp til framtíðar. Enginn veit heldur lengur hvað framtíðin býður upp á. Yfirvöld eru svo brigðul að þeim er í engu treystandi. Þau eru miklu hollari erlendu hlaupaliði en eigin landsfólki !

 

Þjóðarauði og velferðar-ávinningi er ráðstafað af óábyrgu kerfisliði út og suður í þágu annarra en þeirra sem sköpuðu þau verðmæti. Það er hnippt í fólk fyrir kosningar og lofað öllu fögru, en svo svíkja flokkarnir yfirlýst stefnumið sín hver um annan þveran, samanber Vitlaus græn hér um árið.

Og vegna heims-samviskunnar eigum við víst bara að láta okkur allt lynda !

 

Þessi alhliða skeining sem viðhöfð er nú á tímum gagnvart innflytjendum er mikið og krefjandi umhugsunarefni. Þegar innflytjendur þyrptust til Bandaríkjanna hér á árum áður urðu þeir bara að spjara sig. Og þannig var það víðast. Allir urðu að heyja sína lífsbaráttu. Það var enginn borinn á höndum inn í fyrirheitna landið !

 

Það er löng hefð fyrir því í löndum múslima að þeir sem hafa verið annarrar trúar hafa orðið að borga sérskatt af þeim sökum. Það er ekki mikið talað um það og fleira þegar múslimar eru umvafðir í bak og fyrir þegar þeir koma til landa þar sem fjölmenningin hefur blindað fólk með blekkingar-kenningunni um að öll dýrin í skóginum eigi að vera vinir. Slík kenning þjónar aðeins rándýrunum !

 

Múslimum myndi áreiðanlega þykja heldur betur að sér þrengt ef þeir væru lögskyldaðir, í löndum sem eiga að heita kristin, til að borga sérskatt vegna trúar sinnar. En þannig taka múslimsk stjórnvöld á málum gagnvart þeim borgurum sem ekki eru múslimar og hafa lengi gert !

 

Fjölmenning á ekki neitt fylgi í löndum múslima og mun aldrei hljóta neitt gengi þar. Múslimar styðja bara fjölmenningu í þeim löndum sem þeir eru ekki búnir að yfirtaka. Hún þjónar markmiðum þeirra þar og aðeins þar !

 

Þeir stefna að því að komast í meirihluta og ef þeir ná því takmarki sínu, verða Sharia lög tekin upp sem fyrst og allt tal um fjölmenningu verður þar með svæft því þá hefur tilganginum verið náð. Bráðin er komin í gildruna og á sér ekki viðreisnar von !

 

Þessari fjölmenningarvitleysu verður að linna og það sem fyrst !