Hversu lengi enn ?

 

 

Bandaríkin virðast enn á svipuðum slóðum í kynþáttamálum og þau voru fyrir hálfri öld, á tímum Kennedys og Johnsons. Oft hefur nú verið heitt í kolunum kringum þau mál í Suðurríkjunum, en ekki virðist staðan vera mikið betri í öðrum landshlutum !

 

Bandarísk lögregla virðist oft og iðulega vera fasísk í sínu framferði og almenn virðing fyrir mannslífum virðist ekki vera kennd mikið í hennar skóla, að minnsta kosti ekki virðing fyrir lífi svartra samborgara !

 

Að halda uppi lögum og reglu í Bandaríkjunum virðist ganga að miklu leyti út á það að vernda suma en ekki aðra. Afstaða lögreglu-yfirvalda virðist mjög mismunandi eftir því hver á í hlut. Sumir eru sleiktir upp endalaust en hrækt með fyrirlitningu á aðra !

 

Ekki fer slík framkoma í neinu eftir því sem forskriftir bandarísks borgarafrelsis hljóða upp á. Í þeim skilningi má hiklaust líta svo á að andi þrælahalds ríki víða í hinu margyfirlýsta landi frelsisins. Það er sannarlega ömurlegri veruleiki en hægt er við að una !

 

Bandaríska lögreglan virðist vera í stöðugu stríði við þá sem hún skilgreinir sýnilega sem einhverskonar undirmálsfólk. Ofbeldiskennd framganga hennar gagnvart slíku fólki hefur hvað eftir annað hleypt öllu í bál og brand.

 

Sumir halda að kynþáttamálin verði að lokum banabiti bandaríska ríkisins sem það mál sem aldrei var hægt að leysa. Píslarvottar úr hópi svartra Bandaríkjamanna eru orðnir margir. Listinn þar er langur og ógnvænlegur og setur kolsvartan blett á stjórnarskrá Bandaríkja Norður Ameríku !

 

Raunar veit enginn tölu fórnarlambanna því svo margir hafa horfið sporlaust. En nöfn píslarvotta eins og Martin Luther King, Medger Evers, Emmett Till og önnur halda áfram að tala til okkar um allan heim og krefjast réttlætis og borgaralegra mannréttinda !

 

Og nú bætist nafn George Floyd við sem enn eitt fórnarlamb þeirrar stofnunar innan bandaríska stjórnkerfisins sem ætti að hafa það að meginskyldu í öllum sínum störfum að hlífa en ekki höggva !

 

Bandarískum lögreglumönnum virðist oft byssan tiltækari en verstu bófunum í villta vestrinu, og það læðist oft að manni sú hugsun að tiltekin manntegund sé allt of áberandi innan raða lögreglunnar þar vestra !

 

Öfgakenndir og ofbeldissinnaðir hvítir hægrimenn sem nærast á kynþáttahatri virðast oft sýna sig sem andlit lögreglunnar í Bandaríkjunum og það er líka þekkt víðar um heim að slíkir menn reyni að þjóna lund sinni undir merkjum laga og réttar. Að þeir reyni að planta sér þar niður sem þeir ættu alls ekki að vera, og geta aldrei orðið til annars en bölvunar !

 

Það er ömurlegt til þess að vita hvað fyrri forsetum Bandaríkjanna hefur orðið lítið úr verki við það að ráða bót á kynþáttafordómum og mannréttindabrotum þar að lútandi í áranna rás. Enginn þarf heldur að búast við neinu framtaki í þeim efnum af hálfu þess forseta sem nú situr í ofdrambi sínu við völd í Hvíta húsinu !

 

Umrætt hús hefði svo líklega átt að heita eitthverju allt öðru nafni, nafni sem gæfi betur til kynna hverskonar ógnarvald eyðingar og ógæfu býr þar löngum innan veggja, bæði gagnvart eigin þegnum og umheiminum !