,, Í vítahring karlmennskunnar !”

 

 

Við karlmenn grátum auðvitað ekki,

það aldrei hjá neinum sést.

Og teljum að karlmennskan köld og hörð

sé klárlega allra best !

 

Við reynum því allir að rembast við

að rækta upp eins manns her.

(Þó að við grenjum þess á milli

þegar að enginn sér ! )

 

Erfitt er margt í mannsins lífi

og meinlegast finnst okkur það

er tilfinningarnar taka völdin

og tárin fara af stað !

 

Við viljum auðvitað ekki sýna

óstyrk og taugaflog.

Því karlmennskan má ekki koðna niður

í kjökur og ekkasog !

 

Samt læðist að okkur óljós grunur

að allt þetta rembings streð,

sé bara í rauninni byggt á stælum

sem blekkingar ráðskast með !

 

En skilningsglætan á skynsemina

þar skilar sér löngum treg.

Svo áfram að hætti hörkutóla

við höldum um lífsins veg !