Litið aðeins til rússneskrar sögu !

 

Hér verður aðeins stiklað á stóru og einkum með hliðsjón af afskiptum svokallaðra Vesturvelda af innanríkismálum Rússlands. Þegar kom fram á 18. öldina fóru Rússar að gera sér æ betri grein fyrir því að þeim stafaði helst ógn af hinu sívirka styrjaldarbrölti í Vestur Evrópu. Þar var aldrei neinn stöðugleiki til og ófriðaröfl á fullu !

Áður hafði stríðsógn gagnvart Rússlandi fyrst og fremst stafað af Mongólum og Tatörum sem komu að austan og síðar af Tyrkjum í suðri, en eftir 7 ára stríðið var nokkuð ljóst að menn þurftu að gæta sín á nýlenduhungruðu Vestrinu sem horfði gráðugum augum í austur !

Karl XII Svíakóngur ætlaði í byrjun 18. aldar að sigra Pétur mikla og Rússa með tiltölulega fámennum herafla, en beið snautlegan ósigur við Pultava 1709 og flýði eftir það yfir til Tyrklands. Hann stóð í styrjöldum allt til dauðadags 1718 og féll í bardaga í Noregi – að margra áliti fyrir sænskri kúlu. Hann lék Svíþjóð illa og sænsku þjóðina, en er líklega hennar ástsælasti kóngur sem segir sitt um naflaskoðun Svía á eigin sögu. Rómantísk slæða er þar breidd yfir óhugnaðinn !

Rússar flæktust inn í svonefnt 7 ára stríð og börðust þar bæði með og á móti Friðriki mikla. Sennilega hefur inngrip þeirra undir Pétri III með Friðriki og síðan hlutleysi undir Katrínu II bjargað Friðriki frá falli og þar með Prússlandi. Þó að Sagan tali um Pétur mikla og Friðrik mikla, voru þessir menn í rauninni enganveginn miklir á réttum mælikvarða og báðir voru þeir í mörgu bölvaldar þjóða sinna !

Svo kom Napóleon ! Hann réðist inn í Rússland úr vestri 1812 með sinn Stórher, líklega um 700.000 manns. Hann náði Moskvu og beið í Kreml fundar með Alexander keisara og eyddi í það dýrmætum tíma. En Alexander hafði ekkert við hann að tala og hirti ekkert um hann, og í þokkabót kveiktu Rússar í borginni. Frakkar börðust við eldana og björguðu Kreml, en voru miður sín yfir því sem kallað var ,,siðmenningarlaust” framferði fjandmannanna. ,,Hefðum við nokkurntíma kveikt í París ?” hugsuðu þeir með sér með hrolli !

 

Svo kom rússneski veturinn og undanhald Frakka hófst til vesturs. Stórher Napóleons leystist upp og varð að engu svipað og afghanski herinn fyrir skömmu, hlaðinn vestrænum vopnum, sem lentu svo öll í höndum Talibana. Napóleon sprengdi sig á Rússlandsförinni, þar hrundi Evrópusamband hans, ekki við Waterloo því þar var hann varla helmingur þess sem hann áður var. Það voru Rússar sem lögðu það afl til sem varð Napóleoni ofviða !

Svo kom Krímstríðið ! Af ótta við Rússa fóru Bretar og Frakkar í þann leiðangur að styðja við tyrkneska Ósmannaríkið sem stóðst ekki Rússum snúning í stríði suður við Svartahaf. Vesturveldin hikuðu þar ekki við að styðja Múslima gegn kristnu ríki, enda var um að ræða valdabaráttu stórvelda þess tíma. En ekki veitti af Bretum, Frökkum og Tyrkjum sameinuðum gegn rússneska birninum. Ekki kom mikið út úr þessu stríði, en Vesturveldin töldu sig samt hafa sigrað og hafa skráð sögu stríðsins með þeim hætti. En eina vestræna hetjan í því stríði var Florence Nightingale !

Svo kom fyrri heimsstyrjöldin ! Hönnuð, framleidd og búin til af Vesturveldunum. Rússar drógust inn í stríðið því keisari þeirra var undirlægja Vesturveldanna og afskaplega lélegur náungi. En brátt kom í ljós að rússneska þjóðin var endanlega búin að fá nóg af Rómanoffunum, hinni úrkynjuðu keisaraætt landsins !

Rússneski herinn kraumaði af uppreisnarhug og Þjóðverjum gekk ekki síst þessvegna vel á austurvígstöðvunum. Bolsévíkar náðu síðan völdunum með byltingu sinni og sömdu Rússland út úr stríðinu í Brest-Litovsk. Það var gert í fullri andstöðu við Vesturveldin sem vildu ólm að rússnesku blóði yrði áfram úthellt í þeirra þágu. En Lenín tók það ekki í mál, Rússland væri búið að þola nóg !

Vesturveldin settu heri á land víða í Rússlandi í lok stríðsins og um tíma voru 14 erlend ríki með herafla á rússneskri grund. Auk þess voru fjórir stórir hvítliðaherir í landinu sem börðust við bolsévíka studdir af Vesturveldunum á allan hátt. Borgarastyrjöldin gekk hinsvegar út á það að Rússar réðu sínu landi og þjóðin gekk til liðs við bolsévíka sem einir voru með þjóðlega stefnu í gangi. Herir Júdenitsj, Koltsjaks, Denikins og Wrangels voru sigraðir, erlend íhlutun stöðvuð og þar að auki innrás Pólverja í Úkraínu. Sovétríkin voru síðan stofnuð í árslok 1922, en Vesturveldin brugguðu þeim banaráð allt frá fyrstu stund. Þar varð aldrei lát á samsærum og ófriðarhyggju !

Hitler var byggður upp og fjármagnaður með nazisma sinn af Vesturveldunum og verkefni hans átti að vera að ganga frá Sovétríkjunum. En Hitler lét ekki lengi að stjórn þeirra sem fóðruðu hann og leiddu nazismann á legg. Atburðarásin fór í öfuga átt og auðvaldsöflin misstu gjörsamlega stjórn á framvindunni !

Árið 1940 var þýski heraflinn talinn sterkasta hernaðarvél heimsins, enda hafði Þýskaland nazismans verið eitt um það í nokkur ár að byggja sig upp fyrir stríð og það með vestrænu fé. Öllum friði í Evrópu var ógnað. Flestir vita hver framvindan var. En um mitt árið 1945 var breytt um hlutverk. Þýski herinn var sigraður, Berlín í rúst og Rauði herinn  orðinn öflugasti og stríðshertasti landher veraldar !

Hann hafði varið Sovétríkin, frelsað alla Austur-Evrópu úr heljarklóm nazismans og í öllum þeim löndum höfðu sovéskir hermenn látið lífið í þeirri baráttu. Öflin sem byggðu Hitler upp til að tortíma Sovétríkjunum höfðu beðið hraksmánarlegan ósigur. En nú hefur gamla taflstaðan frá 1939 verið sett upp aftur og ný nýlendustefna verið hönnuð í vestri. Gömlu myrkraöflin eru enn og aftur komin á kreik. Enn skal reynt að höggva í sama knérunn í anda Hitlers og Himmlers !

 

Úkraínustríðið á að vera enn ein tilraun Vesturveldanna til að kúga Rússland og koma auðlindum þess í ,,réttar hendur” eins og það er kallað í Brussel. En tími undirlægjuháttar Jeltsins og hans nóta er löngu liðinn. Rússland er orðið öflugt á ný og tilbúið að verja sitt þjóðaröryggi með öllum ráðum !

 

Það verður aldrei friður í Evrópu ef hin nýja nýlendustefna Vesturveldanna fær að ráða undir mislukkaðri forustu Nató, ESB og Bandaríkjanna. Bandaríkin fara líklega senn að liðast í sundur með nærri 32 trilljóna dollara ríkisskuld á bakinu og ný heimsmynd virðist vera að verða til. Dollarinn er að glata stöðu sinni við tilkomu nýrra peningakerfa. Hann nýtur ekki fyrra trausts. Gamalmennið í Hvíta húsinu er úti á túni í utanríkismálum og Natógenerálarnir virðast fúsir til að bjóða alstríðshættunni heim og þar með Ragnarökum !

En orkuvandi Vestur-Evrópuríkja verður ekki leystur nema með aðkomu Rússa og stríð milli þessara aðila mun leiða til endanlegrar helfarar Evrópu. Dagurinn 22. júní 1941 virðist þó aftur kominn á kortið með þeim hætti að allsherjarstríð virðist geta brotist út hvenær sem er !