Friðþægingarfórn Bjarna Ármannssonar !

Yfirbótarganga Bjarna Ármannssonar inn í fjölmiðlana nú í byrjun ársins var ekki sannfærandi sem slík. Málflutningur hans bar því ekki vitni að hann gerði sér grein fyrir þeim ógæfu hamförum sem hann og hans líkar hafa leitt yfir þjóðina. Hann viðhafði fyrst og fremst frasakennt tal um að þetta og hitt hefði ekki tekist sem skyldi, hann hefði gert einhver mistök en hraðinn á öllu hefði verið slíkur að ekki hefði verið hægt að komast hjá því og það lá við að hann segði : " Vonandi gengur þetta bara betur næst ! "

Sem stjórnandi viðtals hefur Sigmar oft verið skeleggari því það vantaði að miklu leyti þá hvössu greiningu á ferli mannsins sem hefði átt að viðhafa, og þá ádeilu sem réttmæt hefði verið varðandi ofurlaun, forréttindastöðu til auðgunar o.s.frv.

Bjarni viðurkenndi að vísu að hann hefði sýnt græðgi, en staðreyndin er hinsvegar sú að hann sýndi græðgi aftur og aftur og aftur og það með mjög Rei-gingslegum hætti !

Og þó að hann hafi nú greitt til baka einhverskonar friðþægingargjald fyrir fjármálasyndir sínar, hluta af starfslokasamningi sem var siðlaus að inntaki, eru það smámunir miðað við þann ránsfeng sem hann skilar ekki og skuldsetningar-afleiðingar fjármálastefnu hans og annarra bankagreifa útrásartímans.

Í því sambandi talar Bjarni bara um harða lendingu hagkerfisins og virðist alls ekki skilja hörmulegar afleiðingar fjárhættuspilsins fyrir mestan hluta landsmanna !

Og sem fyrr segir, er sú staða sem hann og aðrir ofurlaunamenn frjálshyggjunnar hafa steypt þúsundum Íslendinga í fjárhagslega, sannarlega ekki hans eigin staða, því maðurinn er stórauðugur orðinn á þeim blóðpeningum sem hann hefur hirt af þjóðinni á ferli sínum. Þegar tekið er tillit til þess, að einkavæðing bankanna var aldrei raunveruleg sem slík, þar sem frjálshyggjugúrúarnir höfðu ríkistryggingu fyrir því sem þeir gerðu, voru þeir í raun og veru að ræna eigin þjóð, - okkur, - almenning þessa lands, vitandi vits.

Og þetta eru mennirnir sem segja að ríkið eigi ekki að vera að vasast í öllu. En þeir vösuðust í öllu og létu ríkið sitja uppi með ábyrgðina, áhættuna og svo hinar gífurlegu skuldir !

Bjarni Ármannsson getur aldrei hvítþvegið sig í Kastljósi, þó allir væru þar af öllum vilja gerðir til að hjálpa honum við syndalausnarþvottinn og hann hefur mér vitanlega ekki fengið neina harða lendingu með sína fjármálastöðu !

Bjarni og félagar léku sér af fullkomnu ábyrgðarleysi með fjöregg þjóðarinnar. í fullu samráði við vanhæf stjórnvöld, og orðspor íslenskrar þjóðar varð þessvegna að lokum fyrir mestu niðurlægingu sinni frá upphafi vega.

Við erum ekki að tala um smávægilega hluti, við erum að tala um hryllilega ævintýramennsku örfárra manna, sem fengu skotleyfi á efnahag þjóðarinnar fyrir atbeina pólitískra ráðamanna ríkissjóðs, sem gættu afar illa skyldu sinnar gagnvart þjóðarhagsmunum.

Afleiðingarnar eru og verða slíkar, að enginn getur enn gert sér grein fyrir umfangi þeirra til lengri tíma litið. Íslenskur þjóðarhagur er í skelfilegri stöðu og sumir meðal ráðamanna sem og aðrir, eru þegar tilbúnir að færa sjálfstæði okkar sem fórn á altari Brusselvaldsins, sjálfstæði sem tók forfeður okkar og mæður 656 ár að endurvinna, eftir fyrri landráð íslenskra valdamanna.

Mér sýnist að framhald mála geti aðeins orðið með tvennu móti :

Annaðhvort endurnýjast íslenska þjóðin að krafti, dómgreind og dáð í gegnum nýja siðvæðingu og sjálfstæðissýn  -  eða hún á sér ekki viðreisnar von !