Um kjarnalaust tímabil í íslenskri pólitík !

 

Einstaklega lágkúrulegu og virðingarlausu tímabili í pólitískri sögu þjóðar okkar fer vonandi brátt að ljúka, tímabili þar sem engin manneskja í valdasessi hefur unnið sér nokkurn orðstír samkvæmt þjóðlegum, íslenskum mannskilningi !

 

Það er alltaf dapurlegt þegar þjóðir búa við lélega forustu, þegar þeir sem völdin hafa, hegða sér með þeim hætti að þeir missa frá sér alla virðingu samfélagsins. Það gera menn þegar þeir draga sjálfa sig og samfélagið allt niður fyrir öll þau viðurkenndu gildi sem góðum markmiðum þjóna og meiða með slíku orðstír lands og þjóðar í lengd og bráð !

 

Það er sannfæring mín að við höfum búið við slíka forustu undanfarin ár. Og mér sárnar það mjög, Íslands vegna. Að mínu áliti er þjóðin bitastæðari en stjórn-völdin. En allt of oft sættir hún sig samt við hluti sem ættu að vera og eru óásættanlegir. Og einmitt þessvegna erum við í svo aumu fari sem raun ber vitni ?

 

Sú staða er uppi vegna þess að glórulítil stjórnvöld okkar gera í því að láta flækja sig og okkur inn í stórveldatogstreitu sem er hættulegri en orð fá lýst. Við látum erlenda aðila ráðskast með fjöregg Íslands, aðila sem í raun vilja okkur ekkert gott og hafa aðeins orðið okkur til bölvunar !

 

Það lá alltaf fyrir frá byrjun að Ísland hafði ekkert að gera inn í hernaðar-bandalag. En þar var ekkert lýðræði viðhaft og þjóðin herleidd í snöruna. Íslenska þjóðin var fámenn og friðsöm, hafði um aldir sagt skilið við allt hernaðarbrölt og vildi fá að una sínu lífi í friði og í hlutleysi gagnvart deilum annarra ríkja !

 

Fullveldis-yfirlýsing þjóðarinnar frá 1918 segir eiginlega allt um það hvernig við vildum hafa hlutina að eigin vilja. Við lýstum því yfir að við vildum ástunda friðsamleg samskipti við allar aðrar þjóðir og gerðum okkur grein fyrir því að það myndi í öllu farsælast fyrir íslenskan þjóðarhag að halda þannig á málum !

 

En aðrir vildu ráðskast með okkur og að því kom að margyfirlýstar vinaþjóðir okkar vildu draga íslensku þjóðina inn í ófrið og milliríkja svartnætti sem enginn sá í gegnum. Og það var sannarlega ekki vegna okkar hagsmuna heldur vegna eigin þarfa þessara tvöföldu vinaþjóða sem aldrei hafa sýnt okkur heilindi !

 

Og lýðveldið sem var stofnað á Íslandi 1944, líklega ekki hvað síst fyrir atbeina hersetuvalds Breta og Kana og með alveg sérstakri sérgæskublessun þeirra stjórn-valda, var þannig frá upphafi ætlað til að vera verkfæri sem þjónaði þeim en ekki okkur sem þjóð. Okkar lýðræðisþarfir komu í raun ekkert við sögu í því valdaspili !

 

Þessvegna þótti til dæmis aldrei nein þörf á því að fullklára vinnu við íslenska stjórnarskrá, því hún skipti Breta og Bandaríkjamenn auðvitað engu máli. Málið af þeirra hálfu var að geta ráðskast með hið - í orðum kveðna - sjálfstæða Ísland sem ósjálfstætt ríki og það hefur að mestu verið gert allt til yfirstandandi dags og að flestu leyti okkar ætlaða þjóðlega frelsi til skemmdar og skaða !

 

Utanríkismál okkar hafa hvorki verið sjálfstæð né miðast við hagsmuni lands og þjóðar. Þar hefur alltaf verið maðkur í mysunni og minkur í hænsnakofa þjóðar-innar. Við höfum alltaf orðið að sökkva í svartnætti annarra hagsmuna en þeirra sem gagnast myndu þjóðinni best, í anda full-veldis-samningsins frá 1918 !

 

Þegar ein helsta þjóð Nató réðist á okkur ítrekað í landhelgisstríðunum, sem átti ekki að geta gerst samkvæmt varnarsamningi Natóþjóða, gerði Nató ekkert okkur til varnar. Vægi Bretlands fyrir hagsmuni Nató skipti öllu en litla Ísland og lífs-hagsmunamál þess engu. Þá sást gjörla hvað réði ferð og við vorum þar einskisvirði !

 

En þá forsmán létu menn yfir sig ganga. Jafnvel Norðmenn gengu erinda Nató gegn okkur og þá var ekki mikið talað um frændsemi og vinakynni. Öll sú saga er svo ljót og andstyggileg í blygðunarlausri tvöfeldni sinni að það hálfa væri nóg !

 

Persónugervingar Bjarna og Eysteins virðast ennþá, andlega talað, á stans-lausum þönum milli Íslands og Banda-ríkjanna eða á milli Reykjavíkur og Brussel, líklega til að sækja ófrelsis-fyrirmælin með tilheyrandi hneigingum !

 

Nató ræður öllum lagboðum og nú er það tónasyrpan Highway to Hell sem greinilega gildir í fílabeinsturni generálanna, manna sem virðast helst draga svip af persónu-einkennum James Matoon Scott úr örlaga-kvikmyndinni Sjö Dagar í Maí !

 

Slík er veruleikafirringin orðin við hringborð æðstu stjórnar Nató. En þar er enginn Arthúr, enginn Merlin, engin vitræn hugsun í gangi, enda ábyrgðar-leysið slíkt að stefnt virðist vera að meiriháttar styrjöld og milljóna-dauða í framhaldinu !

 

Og hver skyldi orðstír íslenskrar þjóðar verða í öllu því dauðaferli sem stefnt er að ? Hann hlýtur að verða neðar núlli eins og til hefur verið sáð, enda hefur hann stöðuglega verið að nálgast punkt gildis-leysisins í stjórnleysislegu hugleysi hér-lendra ráðamanna síðustu árin, þar sem enginn aðili mála virðist öðrum skárri !

 

Í þeim efnum er augljóst að lengi getur vont versnað og þjóðarhagur verður að óbreyttu brátt á hverfanda hveli - sem rjúkandi fórnfæring á altari Nató !

 

 

 

 

 

 

Sundurkramið sjálfstæði undir traðki útlendinga !

 

 

Íslenska stjórnkerfið er ekki stórt, en því hefur yfirleitt alla tíð verið illa stjórnað. Ábyrgðarkennd íslenskra ráða-manna er af mörgum sögð orðin nú til dags af þeirri lágstærðargráðu að hún finnist bara ekki. Hún sé ekki mælanleg lengur !

 

Íslensk stjórnvöld hafa sérstaklega farið illa með orðstír þjóðarinnar síðustu fjörutíu árin eða svo. Þar áður nutum við virðingar víða um heim, meðal annars fyrir framgöngu okkar í hafréttarmálum, en nú er sú virðing mikið til horfin !

 

Margir telja orðið fullvíst að þeir sem kallast íslenskir ráðamenn í dag, séu oft og tíðum í því fari að líta á sig sem menn í hlutverkum eftirlitskerfis útlendinga. Þeir séu sannarlega ekki réttir menn á réttum stað, ekki fyrir þjóðina og hags-muni hennar sem slíka !

 

Þeir séu sem sagt ekki ekta. Með því að þjóna undir útlent eftirlitsvald firri þeir sig kannski, að eigin mati, ábyrgð gagnvart þjóðlegum skyldum sínum og vilja líklega margir hverjir bara vera kommissarar fyrir útlent yfirvald. Nokkurskonar hirðmenn Hákonar gamla í nýja stílnum. Vilji þannig leika höfðingja á Íslandi – en jafnframt skriðdýr í útlöndum ?

 

Einkum virðist hafa borið á þessu hjá krötum, en allir flokkar landsins virðast eiga sína djöfla að draga í þessum efnum. Það hefur eiginlega alltaf verið visst vandamál fyrir Íslendinga að standa alveg uppréttir gagnvart útlendu valdi. Þýlyndið gamla virðist víða fyrir hendi í landanum enn í dag, þó þrælslund sé aldrei í raun talin neinum manni til gildis !

 

Og til hvers er að kallast sjálfstæð þjóð og vera jafnvel með sérstakan sjálfstæðis-flokk, þegar svo til allir pólitíkusar virðast sitja á svikráðum við sjálfstæði lands og þjóðar ? Hverskonar skollaleik er verið að leika í því sambandi ?

 

Ef við teljumst sjálfstæð þjóð í dag, þá er það sannarlega ekki fyrir reisn ráðamanna okkar því hún er yfirleitt engin eins og blasir við nánast á degi hverjum. Inngróin vesalmennska íslenska stjórn-kerfisins er að margra mati eitt mesta vandamál okkar Íslendinga og þar virðast menn alltaf geta gengið nýja tröppu niður á við - í skítinn og skömmina !

 

Ráðamenn Íslands eru nefnilega að áliti fjölmargra landsmanna gungur, hafa verið gungur og verða líklega lengstum gungur, einkum þó í samskiptum við útlenda valda-menn. Þeir liggja hundflatir fyrir öllu tilskipanakerfi ESB, sleikja upp allt sem bandarískt er og setja Nató í það sæti þar sem Guð vors lands á að sitja – og svo gala þeir um allar trissur og segjast vera sjálfstæðir. Ég segi bara eins og svo margir aðrir : Þvílíkir aumingjar !

 

Einar Einarsson skipherra tók of marga togara í landhelgi fyrir 1940. Breski sendiherrann klæddi sig í viðhafnar-búning, arkaði upp í stjórnarráð og kvartaði yfir skipherranum. Hann væri allt of athafna-samur í starfi sínu og krafðist fulltrúi breska valdsins með miklum hrokalátum, að hann yrði látinn hætta sem skipherra. Lufsurnar í stjórnarráðinu hneigðu sig og ráðherrarnir beygðu sig. Einar var látinn fara og í engu þakkað fyrir sína þjóðlegu vörn !

 

Þar eigum við ótrúlega sögu um auma frammistöðu íslenskra stjórnvalda og þannig virðist hún hafa verið allar lífsins götur, gagnvart Norðmönnum, Dönum, Bretum og Könum, þeim þjóðum sem hafa kúgað okkur mest, hver á sínum tíma. En ekki vantar að ropað sé mikið um þessar ætluðu vinaþjóðir okkar sem þó hafa aldrei sýnt okkur neitt annað en bölvaðan yfirgang og hroka !

 

Íslenskir ráðamenn virðast alla tíð hafa verið niðurlægðir og kaghýddir af þessum yfirgangsaðilum, en þeir hafa alltaf kysst á vöndinn eftir hirtinguna og hlýtt svo fyrirmælum sem engin sjálfstæð yfirvöld neinnar þjóðar ættu að hlýða. Öll slík samskipti virðast í raun og veru ein óslitin saga fyrirlitlegs undirlægjuháttar !

 

Andi Gissurar Þorvaldssonar virðist þannig sitja fastur í stjórnarráðinu. Andlega séð virðist Þorgils skarði standa þar við dyrnar og aðrir konungsþrælar sitja þar í hverjum krók og kima og vera skammt undan. Hinn Sanni sjálfstæðisandi sést hvergi !

 

Ætli hann hafi ekki bara verið jarðaður með Jóni Sigurðssyni áratugum fyrir fullveldið ? Ætli eftirleikurinn hafi bara ekki alla tíð síðan verið falskur veruleiki, hreinasta ómark bak við tjöldin ?

 

Allt virðist nefnilega hafa verið miðað við það að stilla upp Potemkin tjöldum slíkrar sögufölsunar. Líklega til þess að láta þjóðina una sér við blekkinguna, meðan gerviráðamennirnir sækja öll fyrirmæli um stjórnarfarsleg mál hins villuráfandi bananalýðveldis til útlendinga með aumasta undirlægjuhætti ?

 

Og alltaf virðist einhver Katrín vera til staðar til að gleypa beituna og ganga í björgin bláu. Þar virðist sannarlega ekki sérlega marktækur munur á Katrínu sem kölluð var í eina tíð hin mikla í Rússlandi og Katrínu litlu á Íslandi. Og eitt er jafnvel augljósara en áður, að lengi geta litlar manneskjur minnkað !

 

En Potemkin sjálfur, meistari fölsku leiktjaldanna í Íslands-málunum, hvar skyldi hann hreiðra um sig ? Jú, hann situr auðvitað í sínu Mammonshásæti úti í Brussel og hlær háðslega að íslenskum ráðamönnum ásamt óþverrahirðinni í kring !

 

Sjálfsvirðing íslensku þjóðarinnar hefur verið fótum troðin undanfarin ár og ekki síst eftir að hugvillt lið vinstri grænna hefur breyst í einhverskonar meðvirka innanflokksdeild í óþjóðlegum og fölskum sjálfstæðis-flokki þar sem hver virðist éta annars skít !

 

Ömurlegri örlög í íslenskri pólitík hefur varla nokkur flokksnefna hlotið hingað til. Enda er hin sýnilega allsráðandi kommissara-pólitík ekki íslenskt fyrir-bæri,heldur einkar svívirðilegt aðskotadýr útlendra yfirgangsafla. Henni hefur verið komið fyrir hérlendis til eflingar óþjóð-legri aumingjastefnu og auðvitað sýnist hún smellpassa við íslenska ráðamenn sem löngum fyrr !

 

 

Litið til baktjaldasymfóníu blekkinganna !

 

 

Eftir fall Sovétríkjanna var skipuleg aðför gerð að ýmsum ríkishlutum þeirra og komu þar vestrænar leyniþjónustur mjög við sögu. Allt var skipulagt með þeim hætti að svo virtist sem almenningur í viðkomandi löndum væri að rísa upp. Lýðræðið væri sem sagt að fara mikilfenglega sigurför um fylgiríki austurblokkarinnar algerlega fyrir eigin vélarafli !

 

En þarna var hinsvegar allt annað í gangi. Erlend íhlutun á fullri ferð. Þúsundum manna borgað fyrir að eyða dögum og jafnvel vikum í mótmæli í stað þess að stunda vinnu sína. Það var engin vöntun á því hjá vestrænum leyniþjónustum og allskyns skuggastofnunum á þeim heima-slóðum, að leggja ómælt fé í þetta viðamikla moldvörpustarf íhlutunar til að grafa kerfisbundið undan stjórnvöldum í viðkomandi ríkjum !

 

Og vestrænir fjölmiðlar sáu um að auglýsa vel allt sem var í gangi undir glæstum formerkjum. Það var talað um byltingar hér og þar, byltingar í öllum regnbogans litum, allt í þágu frelsis og lýðræðis. Gamla rússneska byltingin hvarf gersamlega í skuggann fyrir öllum þessum nýju byltingum sem voru svo dæmalaust frjálsar og fallega lýðræðislegar. Heimurinn var víst allur að verða yndislegur og heilu þjóðirnar héldu ekki vatni – um stundarsakir !

 

En það sem raunverulega var að gerast, var að Vesturlönd voru að reyna að leggja undir sig eins stóra bita af hinu fallna sovétveldi eins og þeim var mögulega unnt. Og það var sannarlega ekki verið að hugsa um að bæta þar kjör almennings. Það voru hinir erlendu auðhringir sem áttu að njóta alls á kostnað landsmanna. Nýja nýlendu-stefnan átti að hirða allt sem var talið einhvers virði !

 

Málið var ósköp einfalt á kortinu, sem sagt að koma upp hæfilegum slatta af keyptum ráðamönnum, fjarstýrðum að vestan og taka yfir. Lýðræðið var ekkert með í þessum skollaleik, nema sem snyrtileg blekking meðan gildran var að smella !

 

Aðstæðurnar sýndust mjög hagfelldar. Enginn þungavigtarmaður þarna austurfrá virtist fyrstu árin eftir 1991 vera að hugsa um ríkishagsmuni Rússlands og því var talið lag til mikils ránskapar. Það hlakkaði því ekki svo lítið í vestrænum ráðamönnum. Slíkt færi hafði ekki boðist síðan 1917 en þá klikkaði allt út af helvítinu honum Lenín og bolsévíkunum hans !

 

Nú varð að vanda sig betur við að hluta stærsta ríki heims niður í hæfilega nýlendubita. En ferlið tók hinsvegar allt of langan tíma. Rússar fóru að skilja hvað var að gerast og byggja upp varnir fyrir rússneska þjóðarhagsmuni. Og nú er staða Rússlands ólíkt öflugri en hún var á niðurrifstímanum fyrir 20 árum !

 

Aðeins kjarnorku-vopnabúr Rússa eftir hrun Sovétríkjanna, varði þá fyrir harðasta ágangi frá Vesturlöndum. Ef það hefði ekki verið til staðar hefðu auðvaldsríkin sennilega náð að brjótast í gegn og nýtt arðránsógnar tímabil Vesturlanda hefði hafist til bölvunar fyrir ótaldar þjóðir í þessari þrautpíndu veröld okkar. Jafnvel haukar í Pentagon vissu og viðurkenndu getu Rússa til að berja frá sér og því átti að koma upp ,,þægum“ valdamönnum í Kreml og halda ,,réttu sambandi“ með þeim hætti !

 

En Putin var ekki sama manngerð og Jeltsin og honum féll ekki í geð að eiga að leika einhvern Júdas gegn þjóðar-hagsmunum Rússlands. Hann fór því að sýna miklu meira sjálfstæði í sínum ákvörðunum og þeim uppátækjum hans var hreint ekki vel tekið í Washington og Brussel. Það var bölsótast þar í hverju horni yfir hegðun hans, sem þótti náttúrulega forkastanleg !

 

Jeltsin sjálfur, sem eiginlega var nokkurskonar rússneskur Vesturlanda-agent, hafði valið hann sem sinn eftirmann, en mannhelvítið neitaði bara þegar til kom að láta að stjórn. Hann hafnaði því alfarið að vera keyptur Rússi í Washington og Brussel. Hann vildi heldur vera þjóðrækinn Rússi í Kreml en Júdas þjóðar sinnar í þjónustu Vesturveldanna. !

 

Og nú er maðurinn orðinn slíkur, að hann er gjörsamlega úthrópaður í vestrænu pressunni sem verstur allra manna í öllum heiminum, líklega bæði fyrr og síðar, og heiladauðar íslenskar ráðamannatuskur tralla þar með í fjölrödduðum fordæmingar-kór vestrænu ,,frelsis-fjölmiðlanna“ undir forspili Nató !

 

En Vesturlönd eru hinsvegar ekki allur heimurinn og dæmalaus yfirgangur þeirra undanfarna áratugi um víða veröld fer senn að syngja sitt síðasta og sannarlega sem betur fer. Þjóðir annarra heimshluta eiga sinn rétt og eiga að fá að ráða sínum örlögum sjálfar og það er komið að því að svo megi verða !

 

 

 

Bretland er vægislaus vesalingur í heimsmálum !

 

 

 

Það er eiginlega fullkomlega grátbroslegt að sjá hvað Bretland er orðið léttvægt á öllum metaskálum valds og virðingar í heiminum. Samt reyna breskir ráðamenn í öllu að láta eins og þeir séu enn gamla stórkanónan frá Viktoríutímanum !

 

En Stóra-Bretland er í raun ekki lengur til sem slíkt, og þegar Skotar manna sig loksins upp til sjálfstæðis, verður það enn minna. Bretar nútímans skríða hundflatir fyrir Bandaríkjunum í öllum málum og þeir eru svo gjörsamlega búnir að missa allar flugfjaðrir, að bresku samveldisríkin eru fylgispakari Könum en þeim !

 

Ástralía mænir til dæmis allar stundir eftir leiðsögn frá Washington og virðist hreint ekki hafa mikla sjálfsvirðingu sem fullvalda ríki. Kanada og Nýja Sjáland eru heldur ekki mjög burðug í samskiptum við bandarísku heimsveldismaskínuna og gera sér enga grein fyrir því ennþá að þar er efnahagslegi styrkurinn á förum og ekkert framundan nema fall af hrokatindi !

 

Hinsvegar er ljóst að fall Bandaríkjanna mun breyta miklu fyrir helstu fylgiríki þeirra og skilja við þau í afskaplega aumri stöðu. Þau hafa líka sum hver verið hrokafull og yfirgangssöm við aðrar þjóðir og þegar höfuð-hrokagikkurinn ver þau ekki lengur, getur svo farið að ýmsir reikningar verði lagðir fram gegn þeim !

 

Það kemur alltaf að skuldadögunum og þegar Bandaríkin fara niður í Sögunni eins og assýríska herveldið forðum – algjörlega án vina, hötuð af flestum ríkjum heims fyrir allra handa misgjörðir, er hætt við því að sum fylgiríki þeirra verði nánast munaðarlaus !

 

Og það mun þá einkum og sér í lagi eiga við um Bretland, enda hefur nánast ekkert ríki verið eins undirlægjulegt við Bandaríkin eins og það, eftir að eggið yfirtók hænuna endanlega fyrir um 80 árum!

 

Stórbretinn er löngu horfinn úr samfélagi þjóðanna og enginn saknar hans. Hann var alla tíð til bölvunar fyrir friðsamlega sambúð þjóða. England býr heldur ekki lengur að því að vera ensk þjóð. Íbúar landsins eru fjölþjóðasúpa og allar fyrri áherslur þjóðlegs eðlis eru liðin tíð !

 

Bretland hefur nánast hangið á Banda-ríkjunum síðan í heimsstyrjöldinni síðari og það mun fara alveg niður með þeim sem það ríki sem það var. Og það er líklega ekki ýkja langt í þau endalok. Þessi veröld okkar mun aldrei líta neitt eilíft heimsveldi, þau hrynja öll að lokum !

Um pólitískt umkomuleysi og tjónaskrár !

 

 

Þegar fyrri heimsstyrjöldin hófst fyrir rúmri öld, reyndi Lenín að skapa samstöðu meðal alþjóðahreyfingar sósíalista gegn stríðinu en kratar sviku þá sem oftar og jafnvel fleiri. Hinn ágæti mannvinur Jean Jaurés talaði gegn stríðinu í Frakklandi og var myrtur af óðum stríðsæsingamanni í kjölfarið !

 

Allt fór í öfgakenndan samkór með yfir-stéttarráðamönnunum og auðvalds-öflunum. Þýskaland vildi alveg nýtt skiptahlutfall í nýlendu-málunum og taldi sig afskipt, en Bretar og Frakkar vildu halda sínum stóru bitum og ekki missa neitt af sínu herfangi !

 

Barátta Leníns og félaga hans fyrir því að verkamenn og bændur, lágstéttir ríkjandi skipulags, ættu ekki að styðja þetta stríð, hvarf í áróðurs-froðu nánast allra fjölmiðla á þeim tíma og stríðsæsingar réðu sviði mála um alla Evrópu. Dómgreind komst hvergi að !

 

Það var ekki hlustað á þá staðreynd, að það væri að skella á auðvaldsstríð milli ráðandi valdastétta í Evrópu, og alþýða manna ætti ekki að eiga þar neinn hlut að málum. Ætlaðir verkalýðsleiðtogar drógust með í áróðursvitleysuna og fólk var síðan brytjað niður í milljónatali víða um álfuna í meira en fjögur ár. Við seinni tíma skoðun kom í ljós að 87% fallinna voru verkamenn og bændur. Réttnefnt sláturfé auðvaldsins !

 

Fyrri heimsstyrjöldin var algjörlega háð á forsendum auðvaldsins í Evrópu og því er tjónaskrá styrjaldarinnar alfarið skuld þess, en sú tjónaskrá hefur aldrei verið lögð fram með eðlilegum, mannlegum hætti. Versalaskráningin á því ferli öllu varð að ógeðslegu ofríki sigurvegaranna sem voru þó síst betri en þeir sem töpuðu stríðinu !

 

Seinni heimsstyrjöldin var ekki síður ágirndar og auðvaldsstríð af hálfu árásar-aðilanna, sem vildu yfirtaka annarra þjóða lönd til arðráns og kúgunar. Hið vestræna auðvald sem fjármagnaði og byggði Nazista-Þýskaland alfarið upp til krossferðar gegn Ráðstjórnar-ríkjunum, missti í framhaldinu stjórn á framvindu mála og hafnaði í stöðu sem það hefði aldrei getað ímyndað sér að það gæti lent í. Það hrærði í blóðsúpu-gerðinni öðrum til ills en féll svo sjálft í pottinn sem bauð því upp á makleg málagjöld !

 

Skrá yfir allar helvítishörmungar stríðs-áranna og tjón lífs og landa, tilreiknast því auðvaldsöflum Vesturlanda að fullu og öllu með ótvíræðum stimpli sannleikans. Sú staðreynd verður aldrei hrakin !

 

Síðan 1945 hafa Bandaríkin, höfuðríki auðvaldsskipulagsins í heiminum, fyrst og fremst verið í því hlutverki að skapa forsendur fyrir tjónaskrár þjóða og landa. Þar hefur stríðsrekstur og eyðilegging í öðrum löndum talist nánast til daglegrar iðju stjórnvalda í fullan mannsaldur og meira til !

 

En tjónaskrár gegn  hinum illa og heims-verkandi eyðileggingarferli Bandaríkjanna hafa aldrei verið lagðar fram og verða líklega seint lagðar fram við óbreytta ranglætisstjórnun í málum heims á hverfanda hveli!

 

Tjónaskrá vegna Víetnam-stríðsins yrði sennilega ekkert smáplagg ef út í það væri farið. Tjónaskrár vegna Íraks, Lýbíu, Sýrlands, Afghanistans, Júgóslavíu, Yemen og Kúbu og reyndar fjölda annarra landa og ríkja, færu sjálfsagt vel yfir 31,5 trilljón dollara markið á heimsvísu, en það eru ríkisskuldir Bandaríkjanna í dag !

 

Þrátt fyrir stanslaust arðrán, ofríki og yfirgang, ránskap og rupl um allar jarðir undanfarna áratugi, er bandaríska alríkið á hausnum, þessi óseðjandi, blóðsjúgandi auðvalds-skepna. Stærsti hlutinn af rán-skapnum hefur alltaf farið í einkavasa-kerfið. Bandaríska ríkið hefur verið arðrænt allan sinn tíma af fullkomnu miskunnarleysi - af eigin auðvaldi !

 

Það er vissulega nokkuð hlálegt að höfuðríki auðvaldsins skuli ekki kunna fótum sínum forráð í eigin fjármálum þrátt fyrir að allar klær séu jafnan úti hafðar til ærulausra aðdrátta, en skýringin er sú að enginn auðvaldsaðili er öðrum trúr í leik sem fyrr segir !

 

Og þegar það liggur fyrir, að einn helsti lánardrottinn bandaríska alríkisins, þessarar verstu kúgunar og auðvalds-blóðsugu heimsins, sé Alþýðu-lýðveldið Kína, eiga margir líklega erfitt með að skilja samhengi hlutanna. Enda má víst með fullum rökum halda því fram að þessi veröld okkar, sé orðin í heild sinni að engu öðru en því sem kalla mætti efnahagsmálalegu helvíti !

 

Það er ekkert rautt, svart eða hvítt til lengur. Það hverfist allt hvað um annað og enginn veit stundinni lengur hvað kemur til með að snúa þar upp. Svonefnd tryggingafélög alþjóðasamfélagsins hafa öll svikið og tjónaskrár verða því aldrei uppgerðar í þágu réttlætis og þrautpíndra þjóða, heldur aðeins settar fram og notaðar í ógeðslegum pólitískum hráskinna-leik eins og nú var síðast gert í gyllingarumgerð hinnar íslensku höfuð-borgar !

 

Aumt er það þegar smáþjóð á eyju úti í hafi sem ætti að geta verið friðsæll staður fyrir íbúa sína, á svo vesæla og lítilsiglda ráðamenn, að þeir láta nota sig til ómerkilegustu skítverka í þágu erlendrar óþokkamennsku og þykjast jafnvel meiri fyrir vikið. Þar virðist Jón nokkur skráveifa birtast í hverjum manni í tvöföldu líki sinnar illu eðlisgerðar !

 

En verst af öllu er þó, að á þjóðlegum mælikvarða metið, hafa slíkir vandræða-aðilar lagt til efni í eina verstu tjónaskrá sem hægt er að birta varðandi afföll á íslenskum orðstír, allt frá upphafi íslenskrar sögu !

Sálfræðihernaður hinnar síljúgandi sérgæsku !

 

 

Samkvæmt lygafréttum vestrænna fréttastofa sem eru að engu leyti sjálfstæðar og svíkja hiklaust allar skyldur gagnvart almenningi um að segja sannleikann, má stöðugt lesa eftirfarandi fullyrðingar með breytilegri framsetningu :

 

,,Hver úkraínskur hermaður er að minnsta kosti jafnoki tíu rússneskra hermanna. Úkraínskar konur berjast ekki síður en karlar og standa sig jafnvel. Úkraínumenn eru annaðhvort í sókn eða að undirbúa sókn. Þeir hörfa aldrei. Vesturlönd birgja Úkraínumenn stöðugt upp af vopnum en Rússar eiga engin vopn !

 

Mannfall Rússa er svo mikið að það er að verða vandamál fyrir þá. Þeir eru nú bara 145 milljónir, greyin. Þó Úkraínumenn séu ekki nema 45 milljónir að venjulegu tali, eru þeir jafngildi 450 milljóna gagnvart Rússum og hljóta því áreiðanlega að sigra þá með hjálp Vesturveldanna !“

 

Þannig hljóða fréttirnar í síbylju og þess má geta að þegar Finnagaldurinn gekk á hér 1940, voru Finnar, að sögn vestrænna blaða, sagðir í sókn alveg fram að því að þeir gáfust upp. Óskhyggjan getur leitt menn ótrúlega langt frá því sem er í raun og veru að gerast !

 

Og þó að menn gleypi endalaust við lygum og vilji óðfúsir gera það, en verði svo að standa naktir frammi fyrir öllum rangfærslunum, fylgir slíku aldrei nein iðrun eða lærdómur. Þá er bara bent á að aðrir hafi fallið í sömu gryfjuna og sælt sé sameiginlegt skipbrot. Þannig að menn forherðast bara !

 

Þeir sannfæra sig um það, að það hafi verið rétt af þeim að fylgja lygunum, ef ekki af hreinhvítum hugsjónaástæðum, sem sjaldnast eru til staðar, þá af grjóthörðum hagsmunaástæðum sem oftast eru til staðar. Mannseðlið er með öðrum orðum sjálfu sér líkt að gjörspilltum vana og breytist seint til einhverra bóta !

 

Vesturlönd eru einu lönd heimsins sem hafa að lágmarki síðustu 150 árin lifað á arðráni. Þau hafa ekki sjálf skapað verðmæti til að byggja upp góð lífskjör, þau hafa flutt þau verðmæti inn frá öðrum heimshlutum, frá kúguðum nýlendum, og af þeim ránsfeng skapað sér lífsstíl sem markast hefur mest af bruðli og blóðsuguháttum !

 

Sérgæska er því sálarlegt einkenni Vesturlandabúa, líklega langt umfram aðra heimshluta. Enda hafa ríki Evrópu, einkum þau sem vestar liggja, lifað á því sem fyrr segir, að arðræna aðrar þjóðir í margar kynslóðir. Það virðist liggja ofarlega í germönskum og rómönskum þjóðum að arðræna. Kannski er það arfurinn frá gömlu Rómverjunum sem knýr þar á með yfirgangseðli sínu !

 

Helst virðast Slavar vera með hreinni skjöld gagnvart arðráni á öðrum þjóðum, en þó hafa þar ýmsir pottar verið brotnir. En nýlenduþjóðir eins og Vestur-Evrópu-þjóðirnar hafa þeir ekki verið og það er söguleg staðreynd. Hinum gífurlegu glæpaverkum nýlenduþjóðanna í Asíu, Afríku og Ameríku verður aldrei klínt á þá þó miklu sé löngum logið !

 

,,Í fyrri heimsstyrjöldinni spurði Breti nokkur eftir því í blaði frá fyrri árum stríðsins, hvernig stæði á því að enn væri verið að berjast ? Samkvæmt sigurfregnum breskra blaða væru fáir Þjóðverjar eftir uppistandandi. Sumir teldu að þeir væru aðeins tveir !

 

En Þjóðverjar væru annars í meira lagi undarlegir menn. Einni nafngreindri hersveit þeirra hefði verið gereytt í upphafi stríðsins í Belgíu, nokkrum mánuðum síðar hefði hún verið algjörlega upprætt í Frakklandi, síðan strádrepin austur í Rússlandi, en samt væri enn verið að berjast við hana og það gengi ekkert allt of vel !“

 

Samkvæmt skýrslum Rússa á þeim tíma höfðu alls 5 milljónir manna verið kvaddar í herinn, en þýsk blöð staðhæfðu á sama tíma að 6 milljónir Rússa væru fallnar eða herteknar og samt var stríðið í fullum gangi. Þetta sýnir hvernig lygarnar eru stundaðar af hálfu upplýsinga-aðilanna og ekki hefur það batnað. Sannleikurinn er alltaf fyrsta fórnarlambið í stríði !

 

Þó eru lygar vestrænna fréttastofa af gangi mála í Úkraínu og öllum milliríkja-samskiptum vegna þeirra atburða, orðnar svo stórfelldar, að almenningur í allri Vestur-Evrópu er gjörsamlega úti á túni varðandi það sem er að gerast og veit ekki sitt rjúkandi ráð. Það er engu að treysta og allra síst upplýsinga-aðilunum !

 

Og þannig hegða sér hinar svokölluðu menntuðu þjóðir þessa heims. Sú menntun sem þær státa af er greinilega ekki mikils virði og vissulega þeim til skammar sem telja sig hafa hana !

 

Fjármagnsþrælar !

 

 

 

Löngum hefur svo verið í þessari veröld að þrælar hafa verið til. Og vissulega má í því sambandi segja – því miður. En jafnvel í þrælahaldi eru til dæmi um að fólk göfgist í mótlætinu og verði meiri og betri manneskjur eins og Harriet Beecher Stowe benti á fyrir margt löngu með lýsingu sinni á Tómasi frænda !

 

En ein er sú útgáfa þrælahalds sem er alveg laus við alla göfgun í mannseðli og það er sú útgáfa þar sem maðurinn gerir sjálfan sig að þræli fjármagns og auðgunarsýki. Og eins og flestir ættu að vita þá eignast menn ekki peninga heldur eignast peningar menn !

 

Menn verða þrælar aura sinna, apar fyllstu skerðingar á öllu því sem ætlast er til að geri þá að mönnum. Í þeirri manngerð er engin göfgi til og þannig glata slíkir menn sálum sínum !

 

Hvort sem maðurinn heitir Morgan, Rocke-feller, Vanderbilt, Du Pont, Abramovitch eða bara Ratcliff, er það margsannað mál að auðsöfnun gerir engan mann að betri manni. Öll ævi slíks manns fer í það að gæta auðsins sem yfirleitt verður til í kringum vafasama gjörninga !

 

Til þess að menn eignist mörg þúsund-faldan ávinning venjulegs vinnandi manns yfir ævina, þarf eitthvað til sem er ljósfælið ferli. En slíkur auður gerir menn að þrælum eigin ágirndar og það verða þeir yfirleitt þaðan í frá til dauðadags !

 

Og það sem þessari óseðjanlegu og græðgisfullu manntegund gremst mest, er að hún getur ekki keypt sig frá dauðanum. Hin sönnu verðmæti lífsins verða ekki keypt fyrir peninga. Þessir milljarðamæringar með fullar hendur fjár deyja eins og aðrir ! 

 

Þeir kaupa sér ekki lífshamingju, þeir kaupa sér ekki sönn gildi, þeir kaupa sig ekki frá dauðanum. Sömu lögmál ná yfir burgeisa sem betlara. Líklega er það eina sívirka réttlætið í heiminum !

 

Til hvaða gagns er líf í klóm yfirgengi-legrar fjárgræðgi ? Hvað koma slíkir menn út með þegar dæmið er gert upp að fullu ? Andrew Carnegie sá það að lokum að útkoman var ekki glæsileg !

 

Sagt er að hann hafi á efri árum látið svo um mælt að það að deyja ríkur væri ósigur og vansæmd. Í sama anda sagði hann að ekkert skurðgoð í lífi manna væri eins hættulegt og niðurlægjandi eins og söfnun peningalegrar auðlegðar !

 

Carnegie gaf og gaf mikið til almennings. Sennilega hefur hann bjargað sálu sinni með því að gjörbreyta lífsstefnu sinni eins og hann gerði þegar honum varð ljóst að hann var enganveginn á réttri leið. En það er óhætt að segja að það sé mjög óvenjulegt að slíkir menn gangi í sig og geri það !

 

Auðmönnum hefur stórlega fjölgað á Íslandi á undanförnum árum, í skjóli últra-kapítalisma og frjálshyggju, og stjórn-málalegrar og fjármálalegrar spillingar. Hér er ekkert frábrugðið erlendum ósiðum í þessum efnum !

 

Siðferðilegir innviðir manna á Íslandi eru jafn varnarlausir fyrir valdi peninganna sem annars staðar. Auðmenn á Íslandi virðast lifa í öðru sólkerfi en samfélag þeirra og þannig er það víðast hvar. Lög og reglur eru bara fyrir aðra !

 

Fjölgun auðmanna verður alltaf sjálfkrafa ávísun á meiri spillingu og verra þjóðfélag í siðferðilegum skilningi. En auðmenn eru og verða þrælar eigin fjármagns og þeir sem þjóna undir þá verða þrælar þræla eigin fjármagns !

 

Þar er engin andleg gildisgjöf í boði aðeins efnahagsreikningur, sem við dauðann mun standa á inneignarlausu núlli. Peningalegur ágóði fylgir engum manni út úr þessari tilveru !

Frá fullveldi friðar til feigðarstefnu !

 

 

Sú var tíðin að það var litið svo á að fyrsta skylda lýðræðiskjörinna ráðamanna væri að vaka yfir velferð eigin þegna og þjóðar. Það var samt töluvert víða um vanþekkingu að ræða í þessum efnum, einkum þó í ýmsum gæsalappa-löndum lýðræðisins, eins og virðist til dæmis vera á Íslandi og í Úkraínu !

 

Almannaheill er mjög lítils metin af ráðandi öflum í þessum löndum sem bæði eru orðin últra-auðvaldssinnuð. Allt miðast við þarfir tíu prósentanna sem ríkust eru og auðgast stöðugt á kostnað alls almennings í þessum vesælu löndum sem virðast algerlega á leið til baka í allri þróun og það auðvitað af mannavöldum !

 

Á Íslandi virðist flest ganga fyrir fyrrnefndri skyldu núorðið og í Úkraínu virðist þjónustan við yfirvöld í Brussel hafa yfirhöndina í öllu. Sumir ráðamenn á Íslandi virðast svo hrifnir af ráðamönnum í Úkraínu, sennilega vegna fyrrnefndrar þjónustu, að þeir faðma þá í bak og fyrir, þó þeir svíki alfarið frumskyldu sína við eigin þjóð !

 

,,Líkur sækir líkan heim“ má trúlega segja um þann andlega skyldleika og svo bætist við sú negling brusselískrar Natókenndar sem virðist nú á tímum geta sameinað innlendan og erlendan óþjóðleika í algjörlega herleiddan geðveikisgraut !

 

Íslenskar stjórnmálakonur verða trúlega hér eftir að sýna velþóknun sína almennt með því að faðma erlenda valdamenn. Annars væri mismunun í gangi, sem félli jafnvel ekki í kramið í elítuhópi hópspillingar og sjálfsupphafningar þar sem allir gera kröfu til þess sama. Egoið er þar fyrst og síðast í aðalhlutverkinu !

 

Það er vitað að tilteknar dömur flugu út, líklega á vegum Nató, og sköpuðu sjálfar verðandi samskipta forsendu, með því sem kalla mætti í íslensku samhengi, skrið-dýrslegu framferði í borginni Kiyv, við þarlenda toppskarfa. Nató hlýtur að hafa greitt ferðakostnaðinn því engin rök eru fyrir því að íslenska þjóðin eigi að borga slíkt, sjálfri sér til skammar !

 

Arftakar Stepans Bandera og nazista-aflanna sem frömdu sín verstu ódæðisverk í Babi Yar 1941, virðast nú hafa öll völd í Úkraínu, enda er þeim sungið lof í Brussel og á Evrópuþinginu. Þeim sem ekki vilja syngja þar með, er vísað á dyr af öryggisvörðum, þó þeir eigi að hafa öll réttindi þingmanna þar. Á því sést hvað lýðræðið er á háu stigi þar eða hitt þó heldur !

 

Victor Yuschenko Úkraínuforseti gerði Stepan Bandera að Hetju Úkraínu 2010, Victor Yanukovitch afnam þá ráðstöfun síðar, en Petro Porosenko og Volodimir Zelensky hafa stutt þann gjörning !

 

Pólsk stjórnvöld sem styðja Úkraínu mjög í yfirstandandi stríði gegn Rússlandi, segjast aldrei geta fallist á hetjudýrkun á Bandera, til þess séu glæpir hans og samtaka hans allt of miklir og hræðilegir. Vonandi standa pólsk yfirvöld fast á þeim skilningi !

 

Ég er Íslendingur í húð og hár, merg og bein, en verð að játa það að það situr enginn í ríkisstjórn Íslands í dag eða á þingi sem ég tel mig geta borið virðingu fyrir. Og mér finnst það helvíti hart !

 

Ég vil geta borið virðingu fyrir íslenskum ráðamönnum, en mér finnst bara sem engir slíkir séu til í dag. Þeir sem eiga að vera það og hafa verið kosnir til þess, eru annaðhvort komnir hugarfarslega út í Brussel eða vestur í Washington í ósæmandi hlutverk og þjóðlega séð stendur enginn slíkur í lappirnar hér !

 

Íslenskir ráðamenn virðast þannig algerlega horfnir burt af landinu og hættir að vera til sem slíkir. Það er enginn íslenskur sjálf-stæðisandi í þeim undirlægjum sem hér þykjast bera íslenskum þjóðlegheitum gott vitni. Þær ættu allar að skammast sín !

 

Hvar eru Íslendingar eiginlega staddir nú um stundir í ógeðslegum lygafréttaheimi Vesturlanda ? Hvar er þjóðin sem lýsti yfir hlutleysi 1918 og óskaði eftir friðsamlegum samskiptum við allar þjóðir ?

 

Er íslenski sjálfstæðisandinn horfinn ofan í fjölmenningar-súpuna sem menn hafa verið að elda hér, á kostnað íslenskrar velmegunar síðustu árin, öllum landsfriði og góðum gildum til eyðingar og skaða – líkast til um langa framtíð ?

 

Þann ófrið sem ríkja mun á Íslandi eftir 20-30 ár, er verið að rótfesta í dag af þingi og stjórnvöldum með allskyns heimskulögum sem ná ekki nokkurri átt og eru og verða sanníslenskum þjóðargildum til hinnar mestu bölvunar !

Um ,,líknarstörf“ í lengd og bráð !

 

 

Þó heimurinn sé ekki geðslegur og síst kannski um þessar mundir, er oft þörf á því að lífga sér lund með léttara hjali. Mannlífið býr yfir svo mörgu sem maður getur haft gaman af að velta fyrir sér, og þá reynir maður um leið að gleyma eða ýta til hliðar þeim skuggahliðum sem geta spillt svo miklu í lífinu um allan heim !

 

Oft finnst mér alveg sérstakt hvað sumir ganga langt í því að klæða sérgæsku sína dularklæðum og villa á sér heimildir og þykjast þannig vera miklu betri en þeir eru !

 

Einkennileg hefur mér til dæmis löngum fundist sú sérgæskufulla nálgun við kynlíf sem virðist koma fram í viðhorfum svo margra. Sumir þykjast alltaf vera eingöngu að gefa af sér í kynlífi, gera öðrum gott og þar fram eftir götunum og vera alveg lausir við að krefjast einhvers fyrir sig, þó sérgæskan sé þar í hæstu hæðum !

 

Slíkir sjálfskipaðir ,,björgunarmenn“ fara yfirleitt aldrei neinum orðum um eigin ávinning og virðast bara helst vera með það í huga að gera eitthvert gustukaverk á annarri manneskju af einskærri manngæsku eða yfirþyrmandi líknarvilja, sem er svo yfirleitt ekki neitt eða lítið þegar upp er staðið. !

 

En kynlíf er svo eðlilegur þáttur í lífinu, að án þess er vandséð hvernig mannkynið eigi að geta haldið áfram göngu sinni. Það á náttúrulega fyrst og fremst með réttum hætti að styðjast við þá meginforsendu að tvær manneskjur kjósi af frjálsum vilja að elskast, því þá er í raun ekkert sem mælir því á móti.

 

Í þeim samskiptum er auðvitað æskilegast að vilji beggja sé fullkomlega jafngildur til athafna, og lögum sem land byggja sé fylgt í hvívetna, og ljóst í beggja hugum að báðum sé verið að gera gott. Kynlíf án sérgæsku og eigingirni er auðvitað það besta !

 

Þegar ég var strákur skildi ég eiginlega aldrei hversvegna það mátti ekki sýna fólk elskast í kvikmyndum, en hinsvegar mátti drepa fólk miskunnarlaust í öllum myndum. Samt var bannað með lögum að drepa fólk en engum í sjálfu sér bannað að elskast ?

 

En þannig er ósamkvæmnin og tvöfeldnin svo oft ráðandi í allt of mörgu í samfélagi okkar mannanna og þannig fær það að grafa undan öllu náttúrulegu og eðlilegu viðhorfi og skemma út frá sér !

 

Oft er líklega hið gamla líknarsjónarmið til staðar í þessum efnum, sem oftast virtist koma fram hjá körlum hér áður fyrr og kemur reyndar enn fyrir, þar sem þeir þykjast vera að hjálpa upp á kvenfólk sem sé alveg að farast vegna vöntunar á kynlífi !

 

Það virðist því öllu frekar um að ræða sem það sé einhverskonar alþjóðlegur hjálparstarfsemisvilji í gangi hjá slíkum aðilum, en ekki eitthvað sem ætti fyrst og síðast að vera sjálfburða mæting gagnkvæmrar þarfar !

 

Í þessu sambandi öllu kemur mér í hug sagan af Borga-Magnúsi, sem var þekktur flakkari á nítjándu öld. Hann var reyndar talinn hafa óbeit á kvenfólki og vildi yfirleitt ekki nærri því koma, en eins og löngum vill vera, brýtur nauðsyn lög !

 

Það var eitt sinn að Magnús var á ferð um páskaleytið, í bölvuðum norðangarra og nokkru frosti. Þegar hann kom á stað nokkurn sem Skrínuleiti heitir, mætti hann vinnukonu frá prestssetri í nágrenninu og hafði hún fresskött með sér !

 

Magnús kastaði kveðju á stúlkuna og spurði hvert hún væri eiginlega að fara með þennan helvítis kött ? Stúlkan svaraði því til að læðan á prestssetrinu væri breima og hún væri að sækja köttinn til að líkna henni. Það hnussaði í Magnúsi við þetta og hann hreytti því út úr sér að það væri nú lítil þörf á því !

 

Stúlkan tók þegar í stað upp þykkjuna fyrir læðuna og sagði að það væri ekki nema gustuk að líkna blessaðri skepnunni. Á þeim tíma var það beinlínis til siðs að sækja fressketti fyrir læður. Var það kallað að líkna þeim og sagt vera hreint mannúðarverk !

 

Við orð stúlkunnar virtist ljós renna upp fyrir Magnúsi því hann sagði þegar formálalaust við stúlkuna : ,, Viltu kannski að ég líkni þér ?“ Stúlkan ansaði að bragði : ,, Það er ekki hægt hérna, þá missi ég frá mér köttinn !“ ,,Ég skal sjá fyrir kettinum“ svaraði Magnús !

 

Stúlkan fékk honum þá köttinn, en Magnús tók af sér hattinn, hvolfdi honum yfir köttinn og bar steina á börðin. - Síðan líknaði hann stúlkunni undir vörðu þar á leitinu og skipti þar afleitt veðurlagið engu. Hefur varðan sú verið kennd við Magnús síðan !

 

En Magnús lét ekki þar við sitja. Hina næstu nótt eftir líknarverkið á Skrínuleitinu, gisti hann á bæ þar skammt í frá. Þegar vinnukonan þar fór út í fjósið um kvöldið, fór Magnús á eftir henni og sagði umsvifalaust við hana : ,, Nú tökum við til verka !“ Þeirri stúlku líknaði hann svo í moðbásnum !

 

Og á næstu dögum mun hann hafa líknað þriðju stúlkunni einhvers staðar á flakki sínu. Svo mikið er víst að þrjú börn voru honum kennd í framhaldinu, öll fædd í sama mánuðinum. Eftir þau afrek var ekki til þess vitað að Magnús væri oftar við kvenmann kenndur og hefur hann líklega gengið fram af sér í líknarverkunum !

 

Þarna virðist gengið út frá því að kvenfólk þurfi líknar við í þessum efnum og einhver björgunarstörf séu því í gangi. Og þetta gerist í sálfræðilegum einfaldleika sínum fyrir daga alþjóðlegra hjálparsamtaka. Það má því segja með sanni að fjölbreytt sé tilverustigið alla jafna og margt geti verið þar í fullu ferli víðsvegar um heiminn, á skrínuleitum nýrrar sköpunar !

 

Því má líka bæta hér við, að lífið heldur vonandi áfram, og til þess að svo verði er kynlíf að sjálfsögðu nauðsynlegur þáttur í framhaldsferli tilverunnar. Menn ættu þó ekki endilega að líta svo á að þar eigi eingöngu að vera um líknarstarfsemi annars aðilans að ræða !

 

Það ætti kannski miklu frekar, að öllu samanlögðu, að líta svo á að þar geti verið um gagnkvæma líkn að ræða, og í þeim skilningi séu mál kannski öllu nær því að vera það sem vera ætti !

 

 

Almyrkvi náðar er að falla yfir Bandaríkin !

 

 

Á hverjum degi er háð blóðugt stríð í Bandaríkjunum. Það er í raun óyfirlýst borgarastyrjöld í gangi. Allir gegn öllum. Þúsundir Bandaríkjamanna falla á ári hverju fyrir veruleikafirrtum og byssu-brjáluðum samlöndum sínum !

 

Alls staðar er gripið til byssunnar og lýsingin á veldi Óvinar mannkynsins á hvergi betur við nú til dags en í Bandaríkjunum. Þar er hryllingurinn líka að komast á lokastigið !

 

Heilög ritning segir : ,, Allt Óvinarins veldi er sjálfu sér sundurþykkt !“ Það er að segja, enginn er öðrum trúr. Allir sitja á svikráðum við alla. Og veldi hins illa ræður með skefjalausu ofbeldi og byssubrjálæði í Bandaríkjunum !

 

Bandaríkin eru öflugasti hluti ríkis hins illa á þessari jörð og það kemur stöðugt betur í ljós. Ef Djöfullinn missti völdin í Bandaríkjunum væri hugsanlega einhver von um þennan heim !

 

Óvinur mannkynsins veit fullvel hvað er í veði fyrir hann og hann heldur fast um sitt. Þessvegna eru Bandaríkin hornsteinn veldis hans og mesta dreifingarmiðstöð ofbeldis og illsku í allri veröldinni. Aðeins þeir sem slegnir eru blindu sjá það ekki !

 

Byssu-dýrkunin í Bandaríkjunum er bein-tengt mál við vald Djöfulsins í ríkja-bandalaginu. Ofbeldið í Bandaríkjunum er augljós og skýr undirstrikun þess og staðfesting að þar sé sérstök hernaðar-miðstöð og heimaveröld andskotans !

 

Útflutningur Bandaríkjanna til annarra landa er fyrst og fremst ofbeldismögnun um allar jarðir. Auðvitað flytur hið núverandi heimsveldi hins illa út það sem það er þekktast fyrir. Og eins og þeir vita sem hugsa á annað borð, er ekkert meiri og sterkari vitnisburður um illskuna í Bandaríkjunum en ofbeldið þar !

 

Bandarískir borgarar drepa bandaríska borgara á degi hverjum í meiri mæli en þekkist annarsstaðar. Af hverju ? Af því að það eru miskunnarlaus fyrirmæli þess andavalds sem ríkir nú í vestræna stór-veldinu og krefst þess stöðugt í krafti illsku sinnar að aðstæður þar líkist sem mest aðstæðum í helvíti sjálfu !

 

Það eru fyrirmæli Djöfulsins sjálfs sem ráða ferðinni, þar sem hann hrópar kokhraustur í þessu vítistengda vígi sínu : ,, Bandaríkin eru mitt ríki og þar á ofbeldið og illskan að ráða og þar eiga allir að drepa alla og fara síðan til helvítis !“

 

Frá Bandaríkjunum á dauðastefna Óvinarins að breiðast út um allan heim og mannkynið á hvergi að njóta friðar. Þá er öll áætlun Guðs með þessa veröld endanlega hrunin !

 

Frelsisveröldin vestræna, sem áður var svo lofsungin sem slík, er orðin helsti útrásarkastali Djöfulsins og sú staðreynd fer ekki lengur leynt. Það er ekkert mannlegt við það sem er að gerast í Bandaríkjunum !

 

Maður bankar fyrir misgáning á bandarískar heimilisdyr og fær byssukúlu í andlitið. Jafnvel ungbörnin eru farin að drepa systkini sín, sjálf kornabörnin í vöggunni. Það eru alltaf og alls staðar hlaðin morðvopn í næstu skúffu. Skólabörn og kennarar eru skotin niður um öll Bandaríkin og enginn virðist skilja hvað er í gangi !

 

Enginn er lengur óhultur þar, því andavald eyðingarhvatarinnar er alltaf að ná tökum á fleiri vitfirrtum einstaklingum sem fyllast morðhug til samborgaranna og vilja bara drepa, drepa og drepa !

 

Bandaríkin eru endanlega að falla undir fyrirspáða bölvun og sú bölvun breiðist út um heiminn frá þeim. Tortíming Banda-ríkjanna innan frá er þegar hafin. Hún er að komast í fullan gang fyrir allra augum, þó fáir skilji hvað sé að gerast !

 

Þegar þjóð er búin að fylla mæli synda sinna getur ekkert bjargað henni frá þeim örlagadómi sem hún hefur kallað yfir sig. Náðartíminn er úti og bandaríska ríkið á ekkert eftir nema að hrynja !

 

En enn reyna stjórnvöld hinnar heillum horfnu þjóðar að standa fyrir stríði í öðrum löndum, og virðast ekki skilja að þeirra eigið dauðastríð er þegar hafið heimafyrir !

 

Leiðtogar hennar eru slegnir blindu og óhæfir til allra góðra hluta. Þeir þjóna nú aðeins því sem illt er og fylgir áætlun Djöfulsins um tortímingu þessa heims !

 

Bandaríkin eru fallin undir bölvun og örlagadómur þeirra er skráður á bókfell himinsins og honum verður ekki breytt.

Hvíta húsið er nú Mene Tekel merkt á allar hliðar og þinghúsið í Washington líka. Örlagadómurinn verður ekki umflúinn !

 

Spurningin er hinsvegar hvort umheimurinn vill skilja sig í tíma frá þeirri óhjákvæmilegu helför sem framundan er fyrir allt yfirgangs-svínarí og hrokastand Bandaríkjanna, sem nú hefur fyllt sinn brotabikar svo að út úr flóir !

 

Enn er samt kannski einhver von fyrir aðra heimshluta, ef þeir vilja draga réttan lærdóm af því sem er að gerast í Bandaríkjunum, og forðast þá bölvun sem þar er í fullum vexti ?

 

Það mun eflaust sýna sig á næstunni hvort aðrar þjóðir í þessari aðþrengdu veröld okkar muni dæma sig undir sömu bölvun og Bandaríkin og fylgja hinu dauðadæmda heimsveldi illskunnar niður í djúp fordæmingar og eilífrar glötunar !

 

Sumar þjóðir jarðar eru greinilega líklegri til þess að fara þá leið en aðrar, en allt mun þetta koma fram áður en langt um líður. En eitt er ljóst, að Bandaríkjunum verður ekki bjargað héðan af. Þar er engin iðrun til staðar – aðeins miskunnarlaus forherðing !

 

Blóðbað byssudýrkunar og ofbeldis mun halda þar áfram innanlands í stórauknum mæli alveg fram í náðarlaust niðurbrot þjóðarinnar. Bandaríkin eru undir hræði-legum, sjálfsköpuðum örlagadómi og himin-hárri bölvun sem verður ekki aflétt !