Sjálfstæðisflokks-mörgæsin ?

Nú í vor var ég að horfa á einn af þessum frábæru náttúrulífsþáttum sem birtast sem betur fer nokkuð oft í sjónvarpinu, mörgum til fróðleiks og fagnaðar.

Þó mér þyki gott að lesa og fræðast af bókum, er oft  ágætt að fræðast af skjánum og einkum þegar fjallað er um merkileg efni eins og yfirleitt er gert í þáttum af þessu tagi. Þarna var sagt frá harðsóttu lífi ýmissa dýra sem lifa á heimskautasvæðunum og allt var efnið mjög áhugavert og fræðandi.

Ég horfði því á þennan heimskautalífsþátt af mikilli athygli og svo kom að því að sýnt var frá því hvernig mörgæsir fara að því að búa til hreiður sín.

Þær þurfa snjólausa jörð og svo hlaupa þær um og tína saman steina sem þær raða með sínum hætti þar til forsvaranleg hreiðurumgjörð er komin.

Ein mörgæsin var sérstaklega iðin við þetta verk, hljóp um allt og tíndi upp valda steina, en skammt frá hreiðurstað hennar stóð önnur og virtist bara hafa það fyrir stafni að góna út í loftið. En hún var ekki öll þar sem hún var séð, því jafnskjótt og sú duglega var búin að setja stein í væntanlegt hreiður sitt og rokin af stað til að sækja annan, labbaði þessi að hreiðrinu og tók stein þar til að nota við sína hreiðurgerð. Og þetta endurtók sig aftur og aftur uns sú arðrænda uppgötvaði hvað var í gangi og snerist til varnar sínu hreiðri, en hin sýndi engin merki þess að hún kynni að skammast sín !

Mér fannst þetta mjög athyglisvert - að sjá sérgæskuna afhjúpaða svona beint og vafningalaust í sjónvarpsþætti úr dýraríkinu, og víst gæti myndavélaraugað uppgötvað margt ef því væri snúið með svipuðum hætti að samsvarandi afhjúpun á tiltektum mannskepnunnar.

Ég horfði svo fast á þessa sérgæskufullu mörgæs, að það fór einhvernveginn svo að mér fór að finnast hún minna mig undarlega mikið á Bjarna Benediktsson. Ég veit ekki alveg hvað gerði það að verkum, þó ég hallist nú helst að því að það hafi verið vangasvipurinn og svo er Bjarni vissulega nokkuð dökkur til höfuðsins eins og mörgæsir eru.

Og það var alveg sama hvað ég nuddaði mér um augun, ég sá þetta svona. Mörgæsin minnti mig alltaf meira og meira á Bjarna Benediktsson.

Ég skildi bara ekkert í þessu. Nú var göngulagið ekki alveg það sama og sumt vissulega ólíkt með þessum tveim lífverum, en samt virkaði þetta svona á mig, svei mér þá !

Þetta varð skiljanlega til þess að ég hætti að horfa á þáttinn þar sem allt sem minnir mig á Bjarna og flokk hans er mér til leiðinda.

Ég vissi ekki áður að áhrifa Stóra-Þjóðarógæfuflokksins gætti svona sunnarlega á hnettinum !