Smáspjall um borgarpólitísk mál !

„Senn úr stólnum stekkur Gnarr,

stutt hann þjáði valdasýkin.

Samt í fáu ber sitt barr

borgarmálapólitíkin !"

Sumir hafa tilhneigingu til að „hætta á toppnum", vilja ekki bíða eftir niðurtalningunni ! Jón Gnarr var kosinn borgarstjóri við þær aðstæður að söguleg niðurtalning á gildi framboða í borginni stóð yfir. Hann þurfti ekki einu sinni að hafa stefnu. Það var nóg fyrir hann að sitja með órætt glott á vör og láta hina um að skemma fyrir sér. Allt varð sjálfkrafa vatn á hans myllu. Þannig varð hugtakið „Besti flokkurinn" til !

Í huga Jóns Gnarrs og félaga hans hlaut nýtt framboð að vera betra en hin, það sagði sig eiginlega bara sjálft. Og þeir voru hreint ekki svo fáir sem samþykktu það. Kjósendur í Reykjavík voru í raun að gefa gömlu framboðunum pólitískan löðrung með því að kjósa Besta flokkinn. Kjaftshöggið átti að kenna þeim að hegða sér betur !

Og kannski hefur einhver dvergútgáfa að siðbótarvakningu átt sér stað ? KANNSKI !!!

Hanna Birna er að minnsta kosti farin og Gísli Marteinn líka, Dagur virðist eitthvað öðruvísi en hann var, ekki alveg jafn sjálfumglaður, kannski farinn að hugsa eitthvað um grasrótina, og Sóley virðist bara blómstra þokkalega - í túni fífla ! Má ekki telja þessi atriði svolítil tilvísunarmerki um einhverjar jákvæðar breytingar ?

Og svo er Gnarrinn sjálfur að kveðja sem ef til vill er stærsta breytingin til betri siða þegar á allt er litið.  Þegar hann tilkynnti ákvörðun sína um að hætta, sagði hann í ópólitískri hreinskilni sinni  ýmislegt sem pólitískt séð hlýtur að teljast athyglisvert. Hann sagði að Besti flokkurinn hefði í raun aldrei verið flokkur, heldur miklu frekar ákveðið hugarástand og ég hygg að þessi umsögn hans feli í sér býsna glögga greiningu á því sem hann var að fjalla um. Jón Gnarr ætti að vita hvað hann er að tala um þegar hann talar um það sem hann sjálfur var potturinn og pannan í !

Skilgreint áframhald mála á svo víst að verða það, að fylgjendur Besta flokksins snúi stuðningi sínum að Bjartri framtíð en hugtakið Besti flokkurinn falli niður. Það var auðvitað ljóst að það hugtak átti sér enga bjarta framtíð í höndum nýrrar forustu flokksbrots sem þegar er farið að stikla nokkuð kerfisbundið um stíga gömlu flokkanna. Björt framtíð gat því ekki verið Besti flokkurinn og Besti flokkurinn gat ekki átt sér bjarta framtíð úr því sem komið var. Samruninn verður því líklega kostalítill af beggja hálfu og því ekki hægt að gera út fyrir kosningarnar með einhverjum slagorðum í stíl við eftirfarandi áróðursvísu :

Þó kvalið fólk af kerfis spjöllum

kvarti í samtíð,

Besti flokkurinn býður öllum

Bjarta framtíð !

En sem sagt, það liggur fyrir að Jón Gnarr er hættur í borgarmálapólitíkinni og vonandi finnur hann sér einhvern stað þar sem gagnsemi hans verður viðurkenndari en á fyrri starfsvettvangi. Það er engin sérstök ástæða held ég fyrir einn eða neinn að vera beinlínis illa við manninn, enda er það hverjum einstaklingi til sóma þegar hann játar það blátt áfram að hafa álpast inn í aðstæður þar sem hann á ekki heima, svo best er líklega að óska honum bjartrar framtíðar í einhverju hlutverki sem hann ræður við !

En þó einhver hreinsun eigi sér stundum stað á pólitískum vettvangi, er alltaf spurning hversu raunhæf og endingargóð hún verður og þá ber meðal annars að horfa til nýrra frambjóðenda og hvað þeir hafi til brunns að bera. Og ég verð að segja að mér líst ekki vel á þá sem virðast vera að koma þar inn af hálfu sjálfstæðisflokksins, flokksins með litla upphafsstafnum !

Og þar má kannski bæta því við, að þegar nýr ættliður virðist eiga að taka við af gömlum við klíkuborð flokksins, er tilboð þeirrar nýliðunar í hæsta máta umdeilanlegt. Það mætti líkja því við að skipt sé um varðhund en áfram sé verið að gæta nákvæmlega sömu hagsmuna í þrengsta skilningi. Þar sem sjálfstæðisflokkurinn er jafnframt íslenska teboðshreyfingin, er kannski skiljanlegt að fram komi þar einhver íslensk Sarah Palin og bjóði sig til forustu, en það er líklega flestum fyrir bestu að það framahopp nái ekki lengra !

Augljóst virðist út frá þeirri stöðu sem er að skapast og skýrast, að atgervisbirgðir í borgarstjórnarflokki íhaldsins eru hreint ekki að aukast og því hverfandi líkur á því að flokkurinn drýgi sitt fylgispund í komandi kosningum. Tímar ofurvalds flokksins í Reykjavík eru liðnir og meirihluti borgarbúa virðist hafa áttað sig til fulls á þeirri gleðilegu staðreynd, að þó sjálfstæðisflokkurinn sígi og dali þarf borgin alls ekki að gera það líka. Það eru nefnilega fullar forsendur fyrir lífi í Reykjavík þó sjálfstæðisflokkurinn komi þar hvergi við sögu og meira að segja betra lífi, og það á reyndar við um Ísland allt !

Svo lífið mun halda áfram með sveiflum árstíðanna, jafnt í veðri sem pólitík. Dagur nýr tekur við af þeim sem á undan fór - með nótt á milli, og alveg mætti það svo sem sannast áþreifanlega eftir næstu borgarstjórnarkosningar - því vonandi verður staðan betri þá og Sóley ekki ein  -  í túni fífla !