Nokkur orð um viðbrögð við lýðræði !

 

Aldrei hef ég verið hrifinn af prófkjörum þar sem samherjum er att saman í slag sem oft getur orðið býsna óskemmtilegur. Að samstilla lið eftir slík innanflokksvíg er ekki auðvelt verkefni. Fyrri aðferð að uppstillingarnefnd sé kosin og niðurstaða hennar svo borin undir atkvæði er þá að mínu mati skömminni skárri !

 

En athyglisvert er hvað framboðsaðilar eiga oft í báðum tilfellum erfitt með að sætta sig við niðurstöður mála !

 

Hvernig á lýðræðið annars að virka ? Verða þeir sem í framboði eru ekki að sætta sig við úrslit þó þau fari ekki að væntingum ? Sumir og jafnvel flestir þykjast náttúrulega hafa unnið svo vel að þeir eigi ekki skilið lakt gengi, en það er bara ekki þeirra að dæma um það. Fái þeir ekki sæti það sem þeir stefndu að, verða þeir annaðhvort að una skertum hlut eða draga sig í hlé !

 

Ekki virðast konur eiga betra með að sætta sig við slakt gengi í þessum efnum en karlar. En lýðræðið verður samt að hafa sinn framgang hvort sem kynið er, nema að því komi að einhver kynjalög verði samþykkt fyrir því gagnstæða. Slíkt gæti hugsanlega átt sér stað eins og tímarnir eru orðnir !

 

Það virðist nokkuð algengt að fólk sem situr á þingi í nokkur ár safni í sig sjálfumgleði og hroka við vistina. Það virðist í mörgum tilvikum falla í þá gryfju að fara að tala niður til fólks. Og svo þegar það fær skell í prófkjöri eða uppstillingu, sem tekur væntanlega mið af því að fólki líkar ekki lengur eins vel við það og áður, fer það í fýlu og virðist ekki geta tekið þeim dómi !

 

En er sú breytni ekki einmitt talandi vottur þess að það höndlar ekki lengur sína lýðræðisgefnu stöðu með réttu hugarfari. Það er réttur kjósenda að velja sína fulltrúa og ef einhver framboðsaðili hefur komið sér út úr húsi hjá kjósendum sínum með breytni sinni og framkomu, verður sá hinn sami að sætta sig við þá niðurstöðu.

 

Valdið er og á að vera hjá fólkinu !