Er mannkynið enn á dauðaveginum til Stalingrad ?

 

 

 

Í tilefni þess að innan fárra daga eru 80 ár liðin frá einum stærsta voðaatburði síðustu aldar, atburði sem kostaði milljónir mannslífa og gífurlega eyðileggingu í mörgum löndum, skrifa ég eftirfarandi pistil.

 

Innrás Nazista-Þýskalands í Sovétríkin 22. júní 1941 hófst með beitingu herafla upp á fjórar milljónir manna, þar af rúmlega þriggja milljóna þýskra hermanna. Skriðdrekar voru 3350, fallbyssur 7000, og meira en 2000 flugvélar. Það var búið að villa og trylla þýsku þjóðina svo með linnulausum áróðri og lygum, að flestir virtust halda að sigur yrði í höfn áður en rússneski veturinn gengi í garð !

 

En bitinn sem átti að gleypa reyndist hinsvegar allt of stór fyrir þýska herveldið. Um miðjan júlí var frumkvæðið í raun ekki lengur í höndum þýsku nasistaherjanna. Þeir gátu einfaldlega ekki sótt í 3 áttir samtímis og mannfall var mun meira en reiknað hafði verið með. Í ágústlok 1941 voru yfir 400.000 fallnir eða særðir. Stór hluti þess mannfalls var úr kjarna þýska heraflans og það skarð var vandfyllt !

 

Rússar höfðu þá samt orðið fyrir verulegum skakkaföllum, mest út af því hvað þeir höfðu reynst undarlega illa á verði fyrir hinni komandi ógn. Það var aðallega Stalín að kenna. Hann trúði jafnvel ekki nákvæmum upplýsingum njósnarans Richard Sorges um innrásina !

 

Á fyrstu vikum stríðsins misstu Rússar 3500 skriðdreka, meira en 6000 flugvélar og um tvær milljónir manna, þar á meðal drjúgan hluta af þáverandi hershöfðingjum sínum. Það var auðvitað mikil blóðtaka, en engan bilbug var samt á þeim að finna. Stöðugt var nýjum herjum teflt fram og í desember fóru þeir í fyrsta sinn að ná yfirburðum í lofti !

 

Sigurganga þýsku innrásarherjanna í Rússlandi varð því ekki ýkja löng þegar á allt er litið og eftir því sem verr gekk, jókst glóruleysið í þýsku yfirherstjórninni uns þar var ekki heil hugsun eftir !

 

Sovéski T-34 skriðdrekinn reyndist miklu betri en skriðdrekar Þjóðverja og líklega mun hann hafa verið jafnbesti skriðdrekinn sem fram kom í öllu stríðinu. Aðrir hæfari og hertari hershöfðingjar tóku við af þeim sem féllu og seigla og úthald Rússa reyndist miklu meira en Þjóðverjar höfðu reiknað með. Það kom nazistum mjög á óvart, því sumir foringjar þeirra höfðu talið að Sovétríkin myndu fljótlega hrynja eins og spilaborg !

 

Ivan Stamenov sendiherra Búlgaríu í Moskvu hafði hinsvegar rétt fyrir sér er hann sagði við Molotov í upphafi stríðsins : ,, Þótt þið þurfið að hörfa alla leið til Úralfjalla munuð þið hafa sigur að lokum !”

 

Um sumarið þegar Þjóðverjar voru að framleiða 500 skriðdreka á mánuði, hafði Halder formaður þýska herráðsins sagt Hitler að Sovétmenn framleiddu 1200 skriðdreka á mánuði. Hitler hafði þá barið í borðið og sagði að það væri einfaldlega ekki hægt. En þessi tala var samt allt of lág !

 

Árið 1942 jókst skriðdreka-framleiðsla Sovétmanna úr 11000 á fyrstu sex mánuðum ársins í 13600 á síðari sex mánuðunum, eða að meðaltali 2200 á mánuði. Smíði flugvéla jókst á sama tími úr 9600 á fyrri helmingi ársins í 15800 á þeim síðari. Verksmiðjurnar sem fluttar höfðu verið austur fyrir Úralfjöll dældu úr sér hergögnunum í ótrúlegum mæli allan sólarhringinn !

 

Við Stalingrad, sem varð hinn hræðilegi endapunktur sóknar Þjóðverja, urðu þeir svo fyrir sínum mesta ósigri og misstu þar yfir 500.000 manns, um 90.000 voru teknir höndum og þar á meðal 22 hershöfðingjar !

 

Þar fjaraði þýska sóknin endanlega út og við tók gagnsókn Rússa sem lauk ekki fyrr en með töku Berlínar. Þýskaland nazismans náði ekki Leningrad, náði ekki Moskvu, náði ekki Stalingrad !

Innrásin mikla misheppnaðist algerlega og hið svokallaða Stór-Þýskaland varð að lokum að gefast skilyrðislaust upp, heiminum öllum til heilla !

 

Hér á eftir læt ég fylgja athyglisverðar umsagnir nokkurra valdamanna nazista-Þýskalands á ýmsum stigum stríðsins. Þær ættu að segja sitt um glóruleysið í þessu öllu saman :

 

,,Uppræta verður gyðingabolsévismakerfið í eitt skipti

 

fyrir öll.”

 

Erich von Manstein hermarskálkur, í upphafi stríðsins.

 

 

,,Segið þeim í Moskvu að ég hafi verið andsnúinn þessari

 

innrás.”

 

Joachim von Ribbentrop utanríkisráðherra við sovéska

 

sendiherrann.

 

 

,,Víðáttur Rússlands gleypa okkur !”

 

Gerd von Rundstedt hermarskálkur

 

 

,,Þegar stríðið hófst reiknuðum við með um 200 óvinahersveitum, en höfum þegar talið 360 !”

 

Franz von Halder, formaður þýska herráðsins, í dagbók

 

sinni 11. ágúst 1941.

 

 

,,Stríðið gegn Rússlandi stendur aðeins í fjóra mánuði.”

 

Rosenbach-Lepinski majór í þýska hernum, 1941.

 

 

,,Hárin rísa á höfði manns, við að sjá til hvaða aðgerða á að grípa í Rússlandi og hvernig kerfisbundið á að yfirfæra herlög á hernumda þjóð til að beita hana stjórnlausri kúgun – hreinni skrumskælingu á lögum og reglu. Þetta gerir Þjóðverja að fyrirbærum sem hingað til hafa aðeins verið til í áróðri óvinanna. Herinn mun verða að taka á sig þá kvöð að myrða og brenna sem hingað til hefur verið verk SS !”

 

Ulrich von Hassell fyrrum sendiherra, í dagbók sinni í

apríl 1941.

 

 

,,Ef þeir endurgjalda fjórðung af því sem við erum að gera í Rússlandi og Póllandi frú læknir, munum við þjást og eiga það skilið !”

 

Þýskur hermaður í leyfi frá austurvígstöðvunum í samtali við Christabel Bielenberg lækni.

 

 

,,Á austurvígstöðvunum er hermaður ekki aðeins sá sem berst samkvæmt þeim reglum sem gilda um stríð, heldur einnig sá sem vægðarlaust heldur á lofti þjóðernishugsjónunum og hefnir alls þess skepnuskapar sem drýgður hefur verið gegn þýsku þjóðinni. Þess vegna verður hermaðurinn að skilja til hlítar nauðsynina á þeim réttlátu en maklegu málagjöldum sem veita verður þeim ómennsku lífverum gyðingum.

 

Úr tilskipun Walter von Reichenaus hermarskálks til 6. hersins 10. október 1941, studdri af Gerd von Rundstedt.

 

 

,,Útrýming á þessum sömu gyðingum, sem styðja bolsévisma og drápsarmi þeirra, skæruliðunum, er sjálfsvörn !”

 

Hermann Hoth skriðdreka-hershöfðingi.

 

 

,,Þetta stöðuga vanmat á getu óvinarins er að taka á sig furðulega mynd og verða hættulegt !”

 

Franz von Halder, formaður þýska herráðsins í dagbók

 

sinni í júlí 1941.

 

 

,,Rússarnir berjast alls staðar til síðasta manns. Þeir gefast ekki upp nema stöku sinnum.”

 

Franz von Halder, formaður þýska herráðsins í dagbók

 

sinni í júlí 1941.

 

 

,,Lýsnar eru eins og Rússarnir, maður drepur einn og tíu aðrir birtast í hans stað !”

 

Þýskur skriðdrekahermaður í Stalingrad.

 

 

,,Fólkið heima má aldrei fá að vita hvað hér er að gerast !”

 

Þýskur hermaður í lok Stalingrad-orustunnar.

 

 

,,Dauðir menn hafa ekki áhuga á hernaðarsögu !”

 

Friedrich Paulus hermarskálkur, orð hans í lok Stalingrad-orustunnar.

 

 

Sagan á það til að endurtaka sig. Það er ekkert sem segir að slíkir atburðir geti ekki gerst aftur á okkar dögum og þá í enn hryllilegri mæli. Menn læra aldrei neitt af sögunni og áfram munu milljónir manna fá að gjalda fyrir hliðstæð stríðsæsinga og glóruleysismál ef fer sem horfir !

 

Enginn veit hvað framundan er. Hvað gerir Nato á komandi árum ? Hvað gera Rússar og hvað gera Kínverjar ?