Gréta og kórinn – bla, bla, bla !

 

 

Nú græn er hver einasta græningjaspá

því grænleysi er það sem við blasir.

Um grænustu lausnir sig græningjar tjá

með grænleitan horinn um nasir.

 

Æpt er um þetta og æpt er um hitt

og allt á að vera að hrynja.

Svo blessunin Gréta hún básúnar sitt

er bágstaddar þjóðirnar stynja.

 

Í áróðurskórnum er auðvelt að sjá

á öskrandi ferð margan glópinn.

Þar grípa menn sérhverja gjörningaspá

með Grétu sem leiðir hópinn.

 

Og blekkingar eru á fljúgandi fart,

svo fráleitt ég stöðuna ýki.

Og myndræna hliðin svo smellin og smart

með smástelpu úr múslimaríki.

 

Margt er nú framleitt á markaðsins braut

og mótað til áróðursþrifa.

Og Gréta á frekast að greina þá þraut

sem gerir oss erfitt að lifa.

 

Menn trúa því Grétu og gefa henni sjans,

hún geisist um kúluna þvera.

Því allt er að fara til andskotans

og enginn veit hvað þarf að gera.

 

Nema hún Gréta - hún Gréta er svo klár,

og gengið sem út hana sendir.

En reisurnar þýða að reikningur hár

í ranginda dyngjunni lendir.

 

Þó enginn sé Hans til að spila það spil

sem spútnikin sænska er að kynna,

er grænasta staðreynd að Gréta er til

og Gréta er alltaf að vinna !