Hagfræði andskotans

Gunnar Tómasson hagfræðingur lýsti því skilmerkilega yfir í Silfri Egils fyrir skömmu, að hagfræðingar samtímans hefðu að mestu verið aldir upp á bulli í þeim skóla sem fagið bauð upp á, eftir að frjálshyggjan afnam þar almenna skynsemi. Það eru athyglisverð ummæli, sett fram af manni sem sjálfur er hagfræðingur, en hann hefur lengi varað við afleiðingum þeirrar stefnu sem fylgt hefur verið í peningakerfum auðvaldsheimsins undanfarna áratugi.

Sú nýfrjálshyggja sem Paul Samuelson lagði grunninn að og Milton Friedman færði í nýju fötin keisarans, hefur nú lagt það að mestu í rúst sem hún þóttist ætla að byggja upp til allsnægta. Innbyggt í þann óskemmtilega veruleika er fjárhagslegt niðurbrot milljóna manna um heim allan með tilheyrandi persónulegum harmsögum. En eins og fyrri daginn er enginn talinn ábyrgur fyrir neinu og alltaf virðast nógu margir þannig sinnaðir, að þeir reyna með öllu móti að verja svikahrappana sem fóru hér ránshendi um banka og þjóðarbú.

Þeir framselja ekki frjálshyggjuna undir dóm fremur en Pinochet til Spánar á sínum tíma ! Það er í eðli þeirra að verja sína óþokka og þeirra óþokkastrik !

Sænski tæknikratinn Göran Persson var í viðtali fyrir skömmu hjá Boga Ágústssyni í sjónvarpinu. Þar mun hann hafa sagt að hagfræði væri sennilega ofmetnasta fræðigrein veraldar og þótti mér merkilegt að maður eins og Persson skyldi hafa uppgötvað þau sannindi og það jafnvel hjálparlaust.

En Persson bætti um betur og sagði að í grunninn snerist hagfræðin í raun að mestu um almenna skynsemi. Það þýðir með öðrum orðum, að starfsheitið hagfræðingur er notað til að undirstrika menntunarstig langskólamanna, sem hafa enn til að bera þá almennu skynsemi sem þeir höfðu áður en þeir fóru að mennta sig. Það er sem sagt eftir einhver glóra í þeim þrátt fyrir menntunina !

En ekki er öll vitleysan eins og alltaf verða einhverjir páfagaukar til þess að enduróma vanhugsuð dellukerfi í þeirri trú að það geri þá að einhverjum númerum í heimi viskunnar. Nokkrir slíkir hafa hinsvegar áunnið sér svo alræmt ferilorð í asnahætti hérlendis að þeir verða áreiðanlega taldir fífl til eilífðarnóns.

Óforbetranlegir nýfrjálshyggjumenn eins og Hannes Hólmsteinn virtust halda að Samuelson, Friedman og Hayek hefðu fundið upp nánast skothelda leið til að búa til auðmagn úr engu. Það vill svo til að það er til þáttur þar sem Hannes Hólmsteinn leggur út af þessu og veit ég varla nokkurt efni kynna betur það fyrirbæri sem ég hef skilgreint áður í pistli hér á síðunni - sem sé lærðan asna !

George Bernard Shaw mun hafa sagt á sínum tíma  að "   þótt allir hagfræðingar heimsins væru lagðir hver við endann á öðrum, myndu þeir aldrei komast að niðurstöðu ". Ég býst nú ekki við að sú staða mundi auðvelda þeim ákvarðanatöku, en miðað við niðurstöður þeirra undanfarin ár, mætti halda að þeir hefðu verið í annarlegum stellingum við úrlausnirnar - sennilega staðið á haus, enda hefur flest sem þeir hafa komið nálægt farið á hausinn !

Það er líka svo með öll kenningakerfi að það er reynslan sem sker úr um það hvort þau eru nothæf sem slík eða ekki. Frjálshyggjukerfi átrúnaðargoða Hannesar Hólmsteins hefur á prófi reynslunnar beðið algert skipbrot, og hann sjálfur sem helsti hugmyndafræðingur stefnunnar hér á landi, ætti að sýna það skipstjórnarlega hugrekki að fara endanlega niður með flakinu.

Ég get fyrir mína hönd og minna vandamanna lofað honum því, að enginn söknuður mun af okkar hálfu, fylgja lóðréttu falli hans alveg niður á heljarbotn hagfræði-heimskunnar.

Í framhaldinu vona ég svo að Ísland verði svo gæfusamt á komandi árum, að losna við glóruleysis-postula af svipuðum toga, menn sem hafa prédikað þær kenningar sem hafa trúlegast verið úthugsaðar á ónefndum stað, almennu fólki til óþurftar og skaða, enda geta þær með réttu kallast hagfræði andskotans !