Um presta og prestur og fleira

Þar sem ég hef þegar látið í ljós þá skoðun mína að veigamikill munur sé á því hvort presturinn er karl eða kona, tel ég rétt að þær konur sem hafa tekið sér það hlutverk að verða hirðar í kristinni kirkju, verði ekki nefndar prestar heldur prestur. Þannig er karlmaðurinn prestur en konan presta.
Munurinn á tilskipuninni í hlutverkið er sá að prestsskipun karlsins er samkvæmt Orði Guðs en prestsskipun konunnar er samkvæmt orði heimsins eða kirkju sem fylgir kröfum tíðarandans.
Nýyrðið - presta -  ætti að falla vel að íslensku máli og nútíðarvaldið ætti því ekki að þurfa að vera ósátt við það, þar sem það undirstrikar líklega sérstöðu konunnar á enn einum sigurvelli kvenréttindabaráttunnar.
Það er nefnilega eitt höfuðeinkenni Laodíkeu-tímans sem er síðasta kirkjuöldin, að konum er beitt gegn körlum. Það er uppreisn í gangi gagnvart lögum og reglu, aga og heilbrigðum gildum, og höfuðmottó þeirrar uppreisnar er og hefur verið " mannréttindi " !
Undir fána baráttu fyrir mannréttindum felst barátta fyrir nýrri hlutverkaskipan karls og konu, barátta fyrir siðlausum markmiðum, barátta fyrir virðingarleysi gagnvart lífinu á frumstigi og lokastigi, barátta fyrir niðurrifi félagslegra gilda.
Sameiginlega hafa karlar og konur byggt upp þjóðfélög fram til þessa. Heilbrigðir einstaklingar vaxa best upp í samfélagi þar sem karlinn er karl og konan er kona, karlinn er faðir og konan er móðir. Þegar þessu er öllu snúið á hvolf og samstarfi kynjanna ógnað, raskast öll lögmál og samfélagsfriðurinn er úti. Hverjum er það í hag ?  Hvorki körlum, konum - eða börnum !
Öll ófremdar-framvinda byrjar yfirleitt með því að röngum aðila er réttur litlifingur. Það leiðir svo af sér -  að gengið er á lagið og höndin öll tekin.
Endurskoðun allra hluta, í þágu þess andavalds sem öll gildi vill brjóta og afnema - svo lögleysan ein ríki - er nú á teikniborði tíðarandans.
Uppreisnarandi er að verða allsráðandi þáttur í viðhorfi nútímamannsins til samfélagslegra gilda. Menn vilja hafa frelsi til alls og þola engin höft.
En frelsi eins til að kúga annan býður heim ófrelsi fyrir allt samfélagið !
Margir þjóna í dag markmiðum sem þeir munu síðarmeir sjá að voru röng.
Jákvæð hugtök eru notuð meira og meira til að tryggja neikvæðum hlutum framgang og fjöldinn allur af fólki lætur blekkjast. Þegar það loksins sér hvernig í pottinn hefur verið búið, verður orðið of seint að bjarga málum við.
Mannkynið allt er á fyrirfram hannaðri sporbraut til heljar, hvort sem horft er til  hins náttúrulega umhverfis eða andlegrar stöðu.
Þar er framvinda í gangi sem verður ekki stöðvuð héðan af. Unnið er af kappi víða um heim af allskyns myrkraöflum að undirbúningi fyrir valdatöku sem slík öfl hafa lengi stefnt að. Meðan Bandaríkin og Sovétríkin stóðu brynjuð hvort gegn öðru, var slík valdataka ekki gerleg, en nú getur austrið og vestrið sem best tekið höndum saman og lotið sama leiðtoga - og hann mun koma í fyllingu tímans.
Sagði ekki Paul Henri Spaak, utanríkisráðherra Belgíu  forðum eftirfarandi orð :
" Við viljum leiðtoga sem er nógu öflugur til að njóta almenns trausts. Sendið okkur slíkan mann og hvort sem hann er guð eða djöfull, þá munum við taka á móti honum ! "
Spaak þessi var formaður nefndar sem vann að undirbúningi stofnunar Efnahagsbandalags Evrópu á sínum tíma !