Verður Me Too byltingunni stolið ?

 

 

Mannkynssagan greinir okkur frá mörgum byltingum sem gerðar hafa verið til að tryggja réttlæti, samfélagslegan jöfnuð, félagslegt öryggi og ýmis þau gildi sem flestir vilja búa við. En býsna oft hafa réttmætar og þarfar byltingar farið í hundskjafta. Rangir aðilar hafa gert sér mat úr þeim og hirt til sín þá ávexti sem ætlunin var að tryggja fyrir þá sem ekki höfðu notið þeirra áður.

 

Niðurstaðan hefur svo smám saman orðið sú að öll barátta þeirra sem stóðu vaktina og voru í eldlínunni frá byrjun hefur verið eyðilögð, gerð að engu af aðilum sem þóttust vera með í baráttunni, en voru í raun úlfar í sauðargæru og sátu alltaf á svikráðum við stefnu og starf !

 

Ég velti því fyrir mér hvort það verði ekki líka raunin með Me Too byltinguna, því það blasir þegar við - að minni hyggju, að þar vilji ýmsir gera sér mat úr framvindu mála með allt annað en viðeigandi sjónarmið í huga.

 

Me Too byltingin á samt sviðið sem stendur, en sem fyrr segir býður það upp á ýmsar hættur. Það er nefnilega vandséð enn til hvers sú alda mun leiða, en vissulega eiga margir um sárt að binda í þeim efnum sem þar um ræðir og margt þarf vissulega að bæta í samskiptum kynjanna !

 

Einhvernveginn finnst mér samt að aðrir aðilar, og jafnvel aðrar konur en hin raunverulegu fórnarlömb, séu að reyna að hirða allt til sín varðandi þessa umræðubyltingu. Þar sem annarsstaðar sækja margir í sviðsljósið og athyglina á öðrum forsendum en þeim sem ættu að gilda !

 

Það er svo sem ekkert nýtt að allskyns tækifærissinnað lið hlaupi með í svona ferli og reyni að gera sér mat úr málum. Oftast kemur fölsk samstaða af því tagi niður á málefninu sem verið er að berjast fyrir og það er vont allra hluta vegna.

Athyglissjúk uppátæki fella sig þó oftast sjálf þegar til lengdar lætur og stöðugar ásakanir eru ekki og eiga ekki einar sér að gilda sem sannanir fyrir sekt manna, hvorki í þessum málum né öðrum. Hin gullna regla verður að fá að gilda sem fyrr, að enginn sé sekur uns sekt hans er sönnuð, annars verður allt réttarfar hjóm eitt og almennt borgaralegt öryggi þar með !

 

Me Too byltingin virðist í sumum frásögulýsingum vera farin að virka að einhverju leyti sem kvenlæg múgæsing og sumir eru meir en fúsir á að taka hana sem slíka. Það má vera að farið sé að bera þar á ýmsu sem styrkir kannski ekki stöðu mála. En við eigum eftir að sjá betur hvernig unnið verður úr málum þar og vonandi verður sú framvinda leidd af þeim sem vilja vel og best sjá þar til vega !

 

Það er nefnilega mikil nauðsyn á því - samfélagsins vegna, að sá kraftur sem fylgir þeirri réttlætiskröfu sem Me Too byltingin byggir tilvist sína á, verði virkjaður þeim til góðs sem þar er verið að berjast fyrir !

 

Þar þarf að verja þau réttlætis-sjónarmið sem knýja á og tryggja sem best rétt þeirra sem hafa orðið fyrir skaða vegna samfélagslegs sofandaháttar gagnvart þeim brotalömum mannlegrar breytni sem hafa allt of lengi verið látnar hafa sinn gang.

En í öllum hamingjunnar bænum, látum ekki þessa byltingu éta börnin sín svo að nauðsynlegur ávinningur fari þar í hundskjafta !

 

Mér sýnist til dæmis nokkuð ljóst að pólitíkusar, jafnvel yfir línuna, hafi fullan vilja til þess að ná til sín einhverjum hagnaði af þessari kröftugu mótmælaöldu, en um heilindi slíkra aðila almennt og einkum gagnvart almannahagsmunum tel ég að ekki þurfi að fara mörgum orðum. Það vita allir sem vilja vita eitthvað hvernig fer oft með loforð og yfirlýsingar frá þeim sem völdin hafa hverju sinni !

 

Á síðustu árum hefur það sýnt sig oftar en einu sinni að íslenskir valdamenn eru ekki hótinu skárri en starfsbræður þeirra í öðrum bananalýðveldum þeirrar veraldarskonsu sem jörðin er. Þeir hafa það fyrir sið að kalla stöðugt eftir trausti fólks en gera lítið sem ekkert til að verðskulda það !

 

Hverjir gætu stolið Me Too byltingunni ? Það er svo sem ekki flókið mál að svara því. Allir sérhagsmunahópar þjóðfélagsins gætu þar hugsanlega viljað leggja hönd að verki, sér og sínum eigingjörnu hagsmunamálum til framdráttar. Sérgæskan er orðin svo mikil í okkar þjóðfélagi að það hálfa væri nóg. Flest er þar dregið undir eigin hít og þá er ekki spurt um ábyrgð og afleiðingar !

 

Me Too stendur hinsvegar fyrir samfélagslegt almannahagsmunamál. Sú mikla réttlætiskrafa sem þar býr að baki er krafa um lagfæringar og græðslu á samfélagslegu meini sem má ekki viðgangast og hefði í raun aldrei átt að geta viðgengist í sæmilega heilbrigðu þjóðfélagi !

 

Konur þurfa að geta treyst körlum og karlar þurfa sömuleiðis að geta treyst konum. Þegar traust fær að ráða í samskiptum kynjanna er miklum sigri náð, en til þess að svo geti orðið þurfa allir að ganga í sjálfa sig og taka þátt í endurhæfingu heilbrigðra siðagilda af fullri einurð. Það er eina leiðin til að varða réttan veg !

 

Látum ekki stela frá okkur neinu því sem getur orðið okkur sameiginlega til góðs !

Við erum öll – hvert og eitt - ábyrg fyrir okkar samfélagi !