Píslarvottar eða gróðapungar ?

 

 

Það hafa margir orðið píslarvottar í þessum heimi og þurft að líða mikið. Fólk sem hefur staðið heilt í trú sinni og sannfæringu hefur oft hlotið slík örlög. Það er eitt af hinum miklu harmsefnum Sögunnar !

 

En þjáningar píslarvotta hafa sjaldnast verið verðlagðar á peningalegum mælikvarða, enda er slíkt ekki hægt. Hinsvegar virðist sem sjónarmið nútímamanna gangi út á það að allt megi bæta með peningum !

 

Það er undarleg siðvilla að setja verðmiða á allt nú til dags og jafnvel það sem enganveginn er hægt að bæta. Konur fá greiddar bætur hafi þeim verið nauðgað og þar með á víst allt að vera klárt og kvitt, - líklega ekki síst fyrir nauðgarann. Hann á þá kannski að geta sagt stórhneykslaður eftir á :

,, Hvað er þetta, af hverju er verið að nudda mér upp úr þessu, ég er búinn að borga henni fullar bætur !”

 

En hvernig er hægt að meta andlega og líkamlega áverka í slíkum tilfellum til fjár ? Hvernig getur kona sem verður fyrir slíku ofbeldi fallist á að þiggja peningalega bótagreiðslu fyrir slíkt eins og það sé kvittun fyrir allt sem henni var gert og hún megi bara vera ánægð ?

 

Það er eins og nútíminn sé að reyna að leysa siðfræðileg úrlausnarefni mannshugans á eins veraldlega praktískan hátt og unnt er og alfarið á kostnað þeirra andlegu verðmæta sem hverjum manni eiga að vera gefin !

 

Nú eru í gangi eftirhreytur klúðurslegrar meðferðar dómskerfisins á málum sem sköðuðu ófáa einstaklinga sem fyrir sökum voru hafðir án fullnægjandi sannana, og dæmdir og brennimerktir sem glæpamenn. Þeim málum virðist vera stefnt í þann farveg að peningalegar bætur eigi að gera þar allt slétt og fellt !

 

Þar virðist margra ára ómældur sársauki og sálarkvöl einstaklinga, sem sumir hverjir eru nú því miður látnir, fyrst og fremst orðið peningalegt hagsmunamál sem virðist snúast um það eitt að fá sem hæstar bætur !

 

Það er ekki langt síðan ýmsir þekktir lögfræðingar sáust í sjónvarpi óska hver öðrum til hamingju með ætluð málalok í þessu mesta dómstóla-vitleysumáli seinni ára. Það sýndist vera mikill jólahugur í mannskapnum, þar var mikið faðmast og klappað á bök og sumar konur virtust kysstar óspart, að minnsta kosti þær sem þóttu frambærilegar til slíkra hóta. Tárin flæddu og allir litu út fyrir að vera svo dæmalaust ánægðir með niðurstöðu mála – allir sáttir að leikslokum !

 

En spyrja má meðal annars, hvaða þátt áttu lögfræðingar í ferli umræddra mála ? Hverjir annast um dómskerfið í landinu og eiga að tryggja að réttlætið fái þar sinn framgang ? Hverjir voru ábyrgir fyrir öllu klúðrinu ?

Hvernig gátu þessi mál farið eins og þau fóru með allt þetta faglærða og sérfróða kerfislið að störfum sem átti að gæta laga og réttar ?

 

Hversvegna fór svo að píslarvottar einir voru framleiddir á gangsettu færibandi dómskerfisins í gegnum umrædd málaferli og nánast allt gert þar með öfugum hætti, jafnvel með hjálp yfirlýstra sérfræðinga erlendis frá ?

 

Og nú virðist sem skaðabótamál séu næsta skrefið og á þeim eiga lögfræðingarnir líka að fitna. Og að sjálfsögðu á almenningur að borga allt klúðrið þegar verðmiðinn hefur verið samþykktur af öllum aðilum !

 

Já, það virðist sem sagt vera aðalmálið að hinar peningalegu bætur verði sem hæstar svo að þeir sem við þeim taka geti tekið því rólega það sem eftir er, – jafnframt því líkast til að borga sínum lögfræðingum samþykktar summur fyrir vel unnin störf !

 

Það er sitthvað í þessu ferli sem virkar eiginlega á þann veg, að píslarvætti þeirra sem voru andlega myrtir af ranglæti kerfisins í þessum málum virðist eiga fyrir sér að verða - sögulega séð - lítið annað en fundin leið til fjáröflunar !

 

Enn sem fyrr á að leysa samfélagslegt vandræðamál með því að bjóða fólki peningalegar bætur vegna ranginda sem ekkert getur í raun bætt.

Siðleysi samtímans virðist þannig jafnvel geta valdið því að píslarvottar geti breyst í gróðapunga ?

 

Á hvaða leið erum við í réttarfarsmálum ? Eru lögfræðingar orðnir ríki í ríkinu ? Undir hvaða reglum starfa skiptastjórar, hverjir skipa þá og hverskonar sjálftökuréttur á launum virðist vera í gildi þar ?

Mörgum þykir sem lögfræðingur sem fær einn stóran bita af slíku tagi geti bara farið á eftirlaun að því loknu og lifað flott !

 

Afskaplega margt í sambandi við dómskerfið í landinu virðist orðið ógeðfellt í meira lagi og þar er að sjá sem stöðug sérgæsku hagsmunamál peningalegs ávinnings séu farin að kasta svo stórum og dökkum skugga á réttlætisgyðjuna að hún virðist bara ekki sýnileg lengur !

 

Flækjustigið í dómskerfinu virðist stöðugt breiða úr sér og fátt sýnist þar á hreinum grunni. Jafnvel erlendir aðilar með öll sín óstandsmál gagnrýna kerfið hér og telja augljóst að margt sé þar til meins og skaða.

Ekki virðumst við ganga götuna til góðs í réttarfarslegum efnum !

 

En eitt er þó sennilega í allra augum víst og ljóst og það er - að lögfræðingar í þessu landi eru ekki neinir píslarvottar og verða það líklega seint !