Ortar vísur til gamans við myndir í bókinni Skáldið sem sólin kyssti !

 

 

 

Bls.19.

 

Litlu betra bæjar val

bauðst en greni refa.

Rústir Suddu í Reykholtsdal

rétta mynd þar gefa.

 

Bls.172.

 

Mörg í tré er myndin rist,

mögnuð framar orðum.

Guðmundur þar lék af list

líkt og Hjálmar forðum.

 

Bls. 197.

 

Sumir verða að kúra á kodda,

kallast á við vonlaust tóm.

Lífs á morgni dó hún Dodda,

deydd eru víða fögur blóm.

 

Bls. 203.

 

Skáldið stendur hér á höndum,

hrifning sýnd á lífsins kveik.

Þarna er ekkert bundið böndum,

barnsleg gleði í frjálsum leik.

 

Bls. 222.

 

Hér er mikið sjónarsvið,

sitthvað hægt að lít´ á.

Úrvalsfólk í önnum við

ullarþvott í Hvítá.

 

Bls. 250.

 

Eljuskapinn skýrt ég lít,

skilaverkið drjúgast.

Meðan feðgar moka skít

má við góðu búast.

 

Bls. 348.

 

Horfi ég á sannan segg,

sviðsmyndina sterka.

Hér er brýnt svo bíti egg,

bóndinn kann til verka.

 

 

Bls. 356.

 

Hérna sitja saman tveir

sómamenn að spjalli.

Orðstír þeirra ekki deyr,

er sem viti á fjalli.

 

Bls. 363.

 

Lít ég hjón á leið í gleðskap,

létt er yfir þeirra brún.

Eins er gleðin kringum kveðskap,

kannski engin betri en hún ?

 

Bls. 381.

 

Sitja á palli sæmdarhjón,

sést þar bragur valinn.

Myndin hjartans hreina tón

hefur í sér falinn.

 

Bls. 388.

 

Sólarskáldið situr hér

sjónum leiðir grundir.

Hugsunin hjá Ingu er

allar lífsins stundir.

 

Bls. 412.

 

Fróðleikur til yndis er,

opnar vegi um höf og lönd.

Guðmundur með gleði hér

gripið hefur bók í hönd.

 

Rúnar Kristjánsson fecit.