Að lifa í veröld veirusýkinga !

 

Nú er búið að binda heiminn svo saman með samgöngum að ef einhver óáran kemur upp á einum stað fer hún eins og örskot um veröldina alla. Að búa á afskekktum stað er því engin vernd lengur.

Það er margsannað mál að ekkert er svo að því fylgi bara kostir. Það er alltaf eitthvað sem fylgir af verra taginu og stundum reynist það drýgra þegar til lengdar lætur !

 

Veröldin hefur farið á hliðina út af Covid 19. Heilsukerfi heilla þjóða hafa raskast og riðlast og komið hefur skýrt í ljós hvað öll okkar velferð er byggð á veikum grunni. Það má lítið sem ekkert gerast þá er allt í voða og heilu samfélögin eru ráðþrota !

 

Hin kapitalíska samtrygging sem ræður heimsverslun og efnahagsmálum víðasthvar emjar fljótt af iðrakvöl þegar gróðinn dregst saman. Frjálshyggjan telur ekki svo mikinn skaða að því þó einhverjir deyi. Þar er kannski hugsað og jafnvel sagt : ,, Þetta er mestallt gamalt fólk og veikburða sem hefur ekki marktækt gildi fyrir þeirri höfuðnauðsyn að hjólin haldi áfram að snúast !” Sjónarmið manna geta verið margvísleg og segja sannarlega sitt um hvern mann !

 

Heilbrigðisyfirvöld virðast nú færast æ meira í þá stöðu að lenda í návígi við hin hagfræðilegu efnahagsyfirvöld sem vilja láta hjólin snúast sama hvað það kostar í mannslífum. Formúlan um framboð og eftirspurn veldur því að hvert mannslíf vegur æ minna í þessum heimi okkar. Það er jú nóg af fólki til. Framboðið er svo mikið að það er víða vandamál. Efnahagspostular sjá því ekki stóran vanda fylgja því að framboð sem er orðið að þeirra mati allt of mikið – minnki eitthvað !

 

Það virðist því fyrirsjáanlegt að félagshyggjuviðmið mannlegs samfélags tapi styrk ef fer sem horfir. Heilbrigðisyfirvöld munu verða að gefa eftir fyrir hinum afkomukrefjandi gróðasjónarmiðum fjármagnsaflanna. Fórnarkostnaðurinn verður ekki talinn þegar fram í sækir. Hjólin verða að snúast og í því efni er staðan svipuð og í styrjöld. Það verður að berjast áfram, sama hvað það kostar !

 

En hér er ekki bara um efnisleg atriði að ræða. Hér er um það að ræða hvað á að ráða hugarfari manna við þessar aðstæður. Er veirusýking bara líkamlegt heilsuvandamál eða nær hún til andans og hugarfarsins ? Auðvitað mun slík alheimsplága merkja sinn tíma og göfga fólk eða glæpastimpla !

 

Ef viðbrögð yfirvalda við Covid munu helst taka mið af gróðakröfum auðhringa og allskyns einokunarhafa, sem í skjóli sérgæskunnar hafa rakað að sér gífurlegum auði, mun samfélagið líða fyrir það. Það mun verða miskunnarlausara og kaldara sem því nemur !

 

Covid 19 er ekki á förum. Og það geta komið fleiri slíkar sendingar í komandi tíð. Við þurfum að búa okkur undir langt stríð í þeim efnum. En til hvers munum við heyja það stríð, til að verða betri manneskjur – eða verri ? Með hvaða hugarfari munum við mæta til þeirrar baráttu ?

 

Við erum komin inn í veruleika sem gerir sínar kröfur og sumum finnst þær miskunnarlausar. En ætlum við að takast á við þær á sammannlegan hátt með velferð mannkynsins að leiðarljósi eða á að fylgja þar sérgæskufullum gróðakröfum fámennra valdahópa sem hirða lítið sem ekkert um almenna velferð ?