Fallnar stjörnur !

 

 

Þegar litið er yfir hið þjóðmála-pólitíska svið síðustu ára, virðist manni sem Samfylkingin hafi boðið upp á flesta leiðtoga sem hafa svo misst ætlaðan ljóma sinn og fallið af festingu valds og áhrifa fyrir tímann !

 

Miklar vonir hafa verið tengdar við suma þessa leiðtoga og þá einkum af innanflokksfólki, en einhvernveginn hafa draumarnir ekki gengið eftir. Afdankaðir leiðtogar eru því orðnir allnokkrir að tölu í Samfylkingunni og margt geta þeir sjálfsagt rætt sín á milli, út frá sameiginlegri reynslu af foringja-embættinu, ef þeir talast þá eitthvað við !

 

Samfylkingin virðist eiginlega, eftir því sem hér er að framan sagt, vera á þeirri siglingu, að geta brátt kallast flokkur hinna föllnu stjarna. Það er því kannski skiljanlegt að það sé ekki mikill áhugi fyrir því hjá flokksmönnum almennt að gefa kost á sér í formannsstöðuna sem nú er á lausu, enda hefur aðeins ein manneskja gert það til þessa !

 

Þar er um að ræða Kristrúnu Frostadóttur, sem er eiginlega nýliði á hinu pólitíska sviði, en vonandi veit hún þó hvað hún er að fara út í með framboði sínu. Og það er svo sem ekki allt í voða þó hún nái ekki tökum á verkefninu, því þá bætist hún bara í hóp hinna fyrrum formanna og föllnu stjarna flokksins. Þar eru líka kannski um að ræða mestu jafnaðarmenn flokksins, enda allir búnir að fara sömu salibununa – ofan af festingunni !

 

Samfylkingin hefur aldrei treyst sér til að fara í naflaskoðun á því hversvegna hún hefur aldrei náð því fylgi sem hún taldi sér eiginlega víst á dögum hinna stóru drauma. En þar hefur hún alltaf lent í stefnulegum árekstri við sjálfstæðissinnaða Íslendinga yfir línuna sem halda fast við sitt og geta ekki með nokkru móti lært á Samfylkingarvísu að horfa til Brussel eins og múslimar horfa til Mekka !

 

Hin sósíaldemókratíska Evrópustefna hefur leitt yfir Vestur-Evrópu ein þau verstu vandræði sem herjað hafa á álfuna síðustu áratugi. En samt er horft blindum augum á allar hinar slæmu afleiðingar þeirrar stefnu og haldið áfram á sömu feigðarbraut !

 

Og fjölmargar fimmtu herdeildir, gersneyddar eðlilegri þjóðhollustu, lifa nú góðu lífi viða í álfunni á velferðararfi sem byggður var upp af mikilli fórnfýsi og ætlaður þeim sem til hans unnu !

 

En jafnaðarmennska krata virðist skila sér einna best til þeirra sem ekkert hafa unnið til hlutanna og fá að njóta góðs af erfiði annarra án nokkurra takmarkana. Slík jafnaðarmennska er í raun aðeins bókun á frjálsum farmiða til ójafnaðar eins og sjá má víðasthvar í ríkjum Evrópu í dag !

 

En víkjum aftur að væntanlegri formannskosningu hjá Samfylkingunni. Hin nýja Ingibjörg Sólrún virðist líkleg til að fá rússneska kosningu sem formaður flokksins ef fer sem horfir. Samfylkingin er enn sem fyrr banhungruð eftir því að eignast sterkan leiðtoga og betri útkomu í skoðanakönnunum þó fátt bendi til að það verði í bráð !

 

Því nokkuð víst er að meðan Brussel er og verður endanlegt sigurtakmark flokksins en ekki íslensk velferð, er ólíklegt að sjálfstæðir, íslenskir kjósendur hlaupi upp um hálsinn á nýja formanninum þó að gallharðir flokksmenn muni að öllum líkindum gera það – að minnsta kosti svona fyrsta kastið eftir kjör !