FRÁ KYNBOMBUM TIL KVEÐSKAPAR

 Það hefur alla tíð verið látið mikið með konur sem hafa þótt fríðar og föngulegar. Fáir hafa sýnilega talið það ágalla þó slíkar konur hafi stundum virst hafa afskaplega einfalda innréttingu til höfuðsins. Eingöngu er horft á ytri gerðina - hina efnislegu skel.

Ég hugsaði dálítið um þetta þegar Ann Nicole Smith lést fyrir skömmu. Hún var ein af þeim konum sem þótti tilheyra þessum hópi og virtist sátt við það að vera frekar kyntákn en manneskja. En hver veit þó hvað í hjartanu býr.

Ann Nicole sagði víst einhverntíma að fyrirmynd hennar væri Marilyn Monroe og sennilega má segja að ýmislegt hafi þær átt sameiginlegt.

Hvorug þeirra mun hafa kynnst hamingjunni mikið á lífsleiðinni og ekki var Jayne Mansfield þar gæfumeiri. Allar höfðu þessar konur geysimikið aðdráttarafl á karlpeninginn en það tengdist áreiðanlega ekki áhuga fyrir heilastarfsemi þeirra. Þær voru kynbombur eins og það er kallað og höfðu þau áhrif á flesta karlmenn, að þeir hlupu sjálfkrafa í harðasta hormónagír við það eitt að sjá þær.

En hold er mold og allar fóru þessar kynbombur illa. Jayne Mansfield lést á besta aldri í bílslysi, Marilyn Monroe yfirpillaði sig í þunglyndi og sennilega hefur Ann Nicole látist af sömu ástæðu.

En fjölmiðlar gerðu sér mikinn mat úr þessum konum meðan þær voru og hétu. Myndablossarnir fylgdu þeim hvert sem þær fóru, nema á klósettið, og hneykslissögurnar um líferni þeirra voru stöðugt blaðaefni. Menn voru í hundraðatali á launum við að njósna um þær og slúðra um þær. Allt var þetta gert í nafni upplýsingaskyldu við almenning !

Þessar konur voru meðhöndlaðar eins og girnileg kjötstykki sem ætluð eru til manneldis. Fjölmiðlarnir hrópuðu upp : " Fáið ykkur vænan bita af Jayne Mansfield, smakk, smakk, tombóluverð, - hér er læri af Marilyn Monroe, nammi namm, gerið þið svo vel, góður prís, - gleypið í ykkur brjóstin á Ann Nicole, fáið ekki betri kjör, kaupið, kaupið, kaupið !

Og aumingja konurnar meðtóku frægðina á þessum afarkostum, enda sem fyrr segir, ekki taldar sérlega skarpar til höfuðsins og kannski viljalaus verkfæri í höndum óprúttinna bisnissmanna.

Hamingja þeirra var lítil sem engin og líf þeirra kannski að mestu leyti misheppnað. En glansmyndum af þeim er viðhaldið þrátt fyrir það.

Ég orti smá eftirmæli um Ann Nicole upp á þjóðlegan, íslenskan máta. Það er engum alls varnað og einhverntíma hefur áreiðanlega verið ort um ómerkilegri manneskju, því til eru þeir til dæmis sem eru vondir við allt gamalt fólk, en það var Ann Nicole ekki.

 

EFTIRMÆLAVÍSUR UM ANN NICOLE SMITH.

 

Anna Nikólína er látin,

líkast til af sumum grátin.

Fréttasnatar tala og tárast,

trúlega er þeim málið sárast !

 

Þótt hún væri svona og svona,

sást þó vel að hún var kona.

Sífellt vakti sjónarhylli

silikonuð barmafylli !

 

Samt má líka kosti kynna,

klárlega þá mátti finna.

Góð hún var við gamalmenni,

gafst þeim reisnin best með henni !

 

Mörgum þótti hún augnayndi

eins og gyðja á sólartindi.

Ljós á hár og hasarkroppur,

en heilinn þótti víst með gloppur !

 

Vítt um álfur fréttin flýgur,

fjörlífskennd í mörgum sígur.

Það er eins og ýmsir finni

afturkipp á getu sinni !

 

Karlpeningur heimsins harmar,

helst þó kannske elligarmar.

Af sér hömlur oft þeir slitu

er þeir hana á skjánum litu !

 

Anna Nikólína er látin,

líkast til af sumum grátin.

Smá var ævi-auðnu grindin,

endaði hún sem fyrirmyndin !